Τον περιμένουν
Πέρα μακριά απ΄τα βάθη του σύμπαντος νάτος έρχεται.
΄Ετσι εξηγούνται οι ιαχές του πλήθους, οι στολισμοί και οι μουσικές.
Τον περιμένουν!
Ποιός είναι δεν ρωτούν κι όμως τον περιμένουν!
΄Εχουν βγεί στους εξώστες, στους δρόμους και στις πλατείες.
Κρατούν λάβαρα και σημαίες κι όλο σιγοψιθυρίζουν.
Με βλέμματα απαστράπτοντα, και χαμόγελα βεβαιότητας!
Δεν ξέρουν ποιός είναι. Και κεί τον περιμένουν!
Κι εκείνος όλο καθυστερεί. ελλισσόμενος μέσα σε μονοπάτια κι ατραπούς
σε κορυφογραμμές και ουρανούς. Μέσα σε θύελλες γαλαξιακές,,
σε άστρα κι αστραπές.
Κι αυτοί τον περιμένουν! Κι όλο πλησιάζει.
Και διακρίνει λεπτομέρειες, πρόσωπα, χειρονομίες, χτυπήματα
στις πλάτες, βηματισμούς πέρα δώθε, χειραψίες, χαμόγελα ελπιδοφόρα…
Τον περιμένουν!
Κι έτσι τους έμαθε καλά. Αδημονούν ν΄αποκαλυφθεί
Να μάθουν ποιος είναι! Να τον δουν, να τον αγγίξουν. Να τον δοξάσουν,
Να τον σταφανώσουν…
Κι ας μη τον ξέρουν! Κι εκείνος νάτος: Πέρα μακριά απ΄τα βάθη
του σύμπαντος έρχεται.
Σαν ελπίδα, σαν τιμωρός, σαν μάστιγα και κεραυνός, σαν διάβολος και σαν θεός.
Τον περιμένουν!
Σαν άγνωστο ερχόμενο και σαν πολύ γνωστό!
Νάτος αδιάκοπα έρχεται.
Κι αυτοί πείσμονες κι επίμονοι τον περιμένουν!
Κι εκείνος όλο πείθεται και πείθεται ότι κάποτε θαρθεί!