Καθώς το στενό ρυάκι δρασκελούσα
Άστραψε ένα ποίημα
Το πάτησα
Και το βουνό σύγκορμο σπαρτάρησε
Πέρα στην Ανατολή
Τρεμόσβηνε ο ΄Ηλιος
Το κρόσια του τα τίναζε στης ρεματιάς τα σκότη
Και τα καβούρια βύζαιναν από όχθη σε όχθη
Το λάμπον σφρίγος
Νεράϊδες χόρευαν ψηλά
Στων σύννεφων τα πλάτη
Κι ένας αέρας πάνοπλος
Τη Φύση πολιορκούσε..