ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
Ανέβηκα στη Λεμονιά
Και βρέθηκα στα άστρα
Κι έκοψα δυό τριαντάφυλλα
από μιάς γειτονιάς τη γλάστρα
Το ένα το «πυρ το αείζωον»
αναρρίπιζε με δέος
Το άλλο κατακόκκινο,
Πορφυροφλογισμένο
Λαλούσαν παραγγέλματα
Από κείνα του Ηράκλειτου
΄Οτι τον Κόσμο δεν το έφτιαξε
Ούτε «τις θεών, ούτε τις ανθρώπων»
«Αλλά «ήν αεί και εστίν και έσται»
Πύρ αιώνιο
΄Οπως το τραγουδά ο ρούς των Ποταμών
Και ο πανταχού παρών Πόλεμος
Με κεραυνούς, κανόνια, σπαθιά κι αντάρες
Και γράφουν Ιστορία:
‘Οτι μια φορά στο .ίδιο ποτάμι
Μπορείς να μπείς, άλλη ποτέ καμία,
΄Οπως και μιά και δυό και χιλιοστή φορά
Περί όλων αυτών χρησμοδότησε
Του Ηράκλειτου η σοφία