διαδρομή

Γράφει, αντιγράφει και προτείνει ο ΘΑΝ.ΤΣΙΩΚΟΣ-ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ

Ένα  άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 26.10.2010 στη Σουηδική εφημερίδα Stockholm Daily κάνει λόγο για  την ύπαρξη ΠΛΟΥΣΙΩΝ κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ελλάδα. ΄Ας σημειωθεί οτι ο Scandic Org (είναι ένωση εμπορική-οικονομική-πολιτική των επτά Σκανδιναβικών χωρών: Ισλανδία, Νορβηγία, Δανία, Σουηδία, Φιλανδία, Εσθονία και Λετονία)  από καιρό διεξάγει έρευνες για πετρέλαια ,φυσικό αέριο κ.λ.π.

Σύμφωνα με τρεις δημοσιευμένες εκθέσεις – μελέτες που έκανε το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ (με έδρα το Χιούστον του Τέξας) μέσα στο 2010 (η πρώτη έγινε τον Απρίλιο και η τρίτη αρχές Οκτωβρίου 2010) αναφέρεται το ακριβές ποσό φυσικού αερίου που μπορεί να εξορυχθεί άμεσα από τον Ελλαδικό χώρο και μάλιστα ούτε καν στις λεγόμενες “γκρίζες” ζώνες. Το δημοσίευμα αναφέρει ότι το 2008, η διάσημη σε όλο τον κόσμο Νορβηγική εταιρεία TGS-Nor που κάνει σεισμικές έρευνες ΔΩΡΕΑΝ για λογαριασμό μιας χώρας ζήτησε από την τότε ελληνική κυβέρνηση του Κ.Καραμανλή και τον αρμόδιο υπουργό ενέργειας (Κ.Χατζηδάκη) να διεξάγει έρευνες βάση πληροφοριών από δορυφορικά συστήματα στις εν λόγω περιοχές συν να προσφέρει τη σάρωση όλου του Ιονίου Πελάγους με σκοπό την κοιτασματική διαστρωμάτωση πετρωμάτων και πιθανών ορυκτών. Να σημειωθεί ότι η εταιρεία αυτή πουλάει μετά τις μελέτες της σε όποιον ενδιαφερόμενο θέλει.

Η τότε κυβέρνηση όπως γράφτηκε πρόσφατα στον ελληνικό Τύπο απάντησε  στην  TGS-Nor ότι βρίσκεται σε στάδιο αναπροσαρμογών και πολιτικής ρευστότητας και δε μπορούσε τη συγκεκριμένη στιγμή να υπογράψει μια τέτοια συμφωνία.
Νορβηγική εταιρεία επέστρεψε το Μάρτιο του 2010 υπό τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και απευθύνθηκε στον υφυπουργό κ.Γιάννη Μανιάτη ο οποίος τους ζήτησε να περιμένουν 3-4 εβδομάδες μέχρι να υπογραφεί η δημιουργία του Φορέα Διαχείρισης.
Στο μήνα που ακολούθησε ο κ.Μανιάτης επισκέφθηκε τις ΗΠΑ και σε νέα όχληση των Νορβηγών τον Απρίλιο του 2010 απάντησε με επίσημο έγγραφο ότι δε μπορεί να υπογράψει οτιδήποτε και ότι τα χέρια του είναι δεμένα από εξωτερικό παράγοντα και δε μπορεί να μιλήσει ανοικτά για το θέμα !

Το συγκεκριμένο θέμα ήταν γνωστό στα ελληνικά ΜΜΕ μετά από ενέργειες των Νορβηγών που προσπαθούσαν να πετύχουν συμφωνία για μια σίγουρη δουλειά και ένα μεγάλο αποτέλεσμα όχι για την Ελλάδα αλλά για όλη την Ευρώπη:
Τον Ιούνιο το Γαλλικό Ινστιτούτο Γεωφυσικών Ερευνών δημοσιοποίησε επίσης μια έρευνα – μελέτη που αφορά τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στη Γαύδο σε μια συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Η μελέτη αυτή ανέφερε ότι υπάρχει πλούσιο κοίτασμα μεθανίου καθαρού κατά 99% δηλαδή δεν χρειάζεται καν επεξεργασία και μάλιστα το συγκεκριμένο κοίτασμα όπως και αυτό της Λεκάνης του Ηροδότου ρέει ελεύθερο στη θάλασσα εδώ και εκατομμύρια χρόνια και όσοι περνάνε από τα συγκεκριμένα θαλάσσια σημεία το βλέπουν δια γυμνού οφθαλμού.

Η Νορβηγική εταιρεία συνέχισε τον Ιούλιο (για δικά της συμφέροντα) τις οχλήσεις μέσω του Scandic Org μήπως και βρεθεί κάποια άκρη. Αυτή ήταν η δεύτερη (και τελευταία…) φορά που η συγκεκριμένη ένωση κρατών ασχολήθηκε με τη βοήθεια προς την Ελλάδα.
Ο Scandic Org πρότεινε εκτός από τη δωρεάν μελέτη, έρευνα, εξόρυξη και εμπορία των κοιτασμάτων, χρηματική ενίσχυση 250 δισεκατομμυρίων ευρώ σε βάθος πέντε ετών με δόσεις χωρίς όρους και απόδοση σε αναλογία 80-20% των κοιτασμάτων (το 20% στην Ελλάδα).
Παράλληλα δεσμευόταν για κάλυψη του 90% (εκτός των τεχνογνωσικών θέσεων) των εργαζομένων από την Ελλάδα καθώς και σε οποιαδήποτε συμφωνία λ.χ. ναυπήγησης, μεταφορών να γίνεται αποκλειστικά από την Ελλάδα. Η κυβέρνηση δεν απάντησε ποτέ στο έγγραφο αυτό ενώ αντίθετα ο συγκεκριμένος οργανισμός έλαβε ενημερωτικό δελτίο από μια κοινοπραξία ΗΠΑ-Ισραήλ ότι έχουν αναλάβει αυτοί το συγκεκριμένο θέμα !

Μετά την επίσκεψη των Ισραηλινών στην Ελλάδα για το θέμα του αγωγού φυσικού αερίου (που προφανώς είχε και άλλα ζητήματα σχετικά με τα κοιτάσματα της Ελλάδας) ήταν σειρά τον Ιούλιο του 2010 του Γαλλικού Ινστιτούτου να ζητήσει αδειοδότηση για θαλάσσιες έρευνες και πιθανή εξόρυξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου.
Και πάλι η Ελληνική κυβέρνηση ήταν αρνητική τοποθετώντας μάλιστα τις τρεις περιοχές ενδιαφέροντος (Απούλειας Λεκάνης, Λεκάνης Ηροδότου και Λεκάνη της Σύρτης) σε γκρίζες ζώνες από μόνη της, βάζοντας ουσιαστικά χωρίς λόγο στο παιχνίδι εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων Αλβανούς, Τούρκους και Λίβυους!
Σημαντικό στοιχείο είναι ότι το 2008 μια Αμερικανική εταιρεία εξόρυξης φυσικού αερίου, η γνωστή Hamilton υπέγραψε συμφωνία με την Αλβανία για τη συγκεκριμένη περιοχή κοντά στα Διαπόντια Νησιά και ενώ αρχικά αυτά τοποθετήθηκαν από την Αλβανική πλευρά (με την ανοχή της Ελλάδας) εντός δικής της περιοχής η Hamilton δεν αποδέχθηκε παρά μόνο την έρευνα και εξόρυξη εντός Αλβανικής θαλάσσιας πλευράς.

Η αναφορά του TGS-Nor  μιλά για κοίτασμα 6 δισεκατομμυρίων βαρελιών φυσικού αερίου μόνο στην Κρήτη όσο δηλαδή τρεις φορές της Αλάσκας και μισής φοράς του συνόλου της Σιβηρίας. Παράλληλα η ίδια εταιρεία μιλά (μόνο για το Ιόνιο) για περίπου 900.000 βαρέλια φυσικού αερίου ετησίως ! στην περιοχή της Κεφαλλονιάς, 1.200.000 βαρέλια ανοικτά του Κατακώλου, 800.000 στη Ζάκυνθο και περίπου 2.500.000 βαρέλια πάντα ετησίως στους Οθωνούς. Τέλος ας σημειωθεί, ότι το φυσικό αέριο είναι καθαρή πηγή φυσικής ενέργειας αντίθετη από το πετρέλαιο και δεν υπάρχει περιβαλλοντική επιβάρυνση!

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ
Τα παραπάνω επιβεβαίωσε  μιλώντας σε δημόσια εκδήλωση (28-11-010) στην Ιεράπετρα της Κρήτης, παρουσία τοπικών φορέων, σπουδαστών και πλήθους κόσμου, ο ιδρυτής του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης και ομότιμος καθηγητής -σύμβουλος της καναδικής κυβέρνησης- κ. Αντώνης Φώσκολος. Ο Ελληνας ερευνητής, επικαλούμενος βάσιμα επιστημονικά στοιχεία αμερικανικών, νορβηγικών και γαλλικών γεωφυσικών υπηρεσιών, τόνισε ότι οι ελληνικές θάλασσες στο Αιγαίο, στο Ιόνιο και στη νότια Κρήτη κρύβουν μεγάλους θησαυρούς και πως είναι καιρός η Ελλάδα με τη στήριξη της Ευρώπης να κοιτάξει το μέλλον της υπερβαίνοντας τα όποια εμπόδια συμφερόντων ή σκοπιμοτήτων.

Στην ομιλία του κ. Φώσκολου, αίσθηση προκάλεσαν τα στοιχεία που παρέθεσε σύμφωνα με τα οποία: στη θαλάσσια περιοχή νότια της Ιεράπετρας Λασιθίου, στη λεγόμενη «Λεκάνη του Ηροδότου», υπάρχουν αναξιοποίητα τρία τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα κοιτασμάτων φυσικού αερίου, όπως και η αναφορά του για την ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων ανοιχτά του κόλπου της Μεσσαράς στον νομό Ηρακλείου αλλά και νοτίως της Γαύδου.

«Τα τρία τρισεκατομμύρια αντιστοιχούν σε ισοδύναμο πετρέλαιο γύρω στα 19 δισεκατομμύρια βαρέλια, ισοδυναμούν δηλαδή με μια Αλάσκα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ελληνας ερευνητής, εκτιμώντας παράλληλα ότι «η Ελλάδα, μόνο από την Κρήτη, χωρίς να διαθέσει ούτε ένα ευρώ μπορεί να έχει έσοδα 279 δισεκατομμύρια δολάρια αναθέτοντας την εκμετάλλευση φυσικού αερίου και πετρελαίου σε ξένες εταιρείες και λαμβάνοντας μερίδιο 20% των ακαθάριστων εσόδων».

Επίσης, ανέφερε ότι με τον σχεδιασμό και την αξιοποίηση των κοιτασμάτων στις νότιες περιοχές της Κρήτης θα ανοίξουν χιλιάδες θέσεις εργασίας.

«Εχουμε τόσο μεγάλα ενεργειακά αποθέματα και θα είναι η γεωπολιτική μας δύναμη να τα βγάλουμε με αγωγό στην Ευρώπη. Η Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ μπορούν να καταστούν εξαγωγικές χώρες με δυναμικότητα όπως η Ρωσία», τόνισε ο κ. Φώσκολος.

Δηλαδή τώρα είναι παγκοίνως γνωστό ότι οι ελληνικές θάλασσες διαθέτουν τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου και ότι σε διάφορες περιοχές της χώρας υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα άλλων ορυκτών με πρώτο τον χρυσό και  οτι ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας επαρκεί για τις ανάγκες της Ε.Ε. και αν η Ελλάδα τον αξιοποιούσε δεν θα γινόταν ξανά λόγος για “δημόσιο χρέος”  και για φτωχούς ΄Ελληνες.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ-Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ
Αλλά τα πάντα  είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Και αυτή η (Ελληνική πολιτική) βούληση τουλάχιστον από την  επανάσταση του 1821 μέχρι σήμερα δεν επιδείχθηκε από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις με αποτέλεσμα η χώρα να είναι εξαρτημένη από αισχροκερδή ξένα και εγχώρια συμφέροντα, με ύψος δημόσιου χρέους σήμερα 375 δισεκατομμύρια Ευρώ(!).
Μπορεί σήμερα η Ελλάδα μας να απεμπλακεί από αυτή την μέγγενη; Είναι βέβαιο πως ναί, μπορεί. Με την άμεση αξιοποίηση:
-του παραπάνω περιγραφόμενου ορυκτού της πλούτου, επίσης με την αξιοποίηση:
-της βαρειάς μας “βιομηχανίας” του Τουρισμού,
-Των αγροτικών (αναδιαρθρωμένων) καλλιεργειών, με τα άριστης ποιότητας ελληνικά προϊόντα (λάδι,κρασί κλπ.)
-Της ναυτιλίας (πρώτης στον κόσμο από την αρχαιότητα)
-Της γεωθερμίας,
-της αιολικής ενέργειας.
-της ΕΡΕΥΝΑΣ
-Της ΠΑΙΔΕΙΑΣ
-Της ΥΓΕΙΑΣ
-Της  ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Γιατί μέχρι σήμερα δεν τολμήθηκαν τα παραπάνω; Η ιστορία θα μας το πει.
Ας ρίξουμε, λοιπόν μια ματιά στην Ιστορία αυτή. Την Ιστορία των δανείων από το 1821 έως σήμερα.  Αυτή η ιστορία αποκαλύπτει κλέφτες,απατεώνες, αισχροκερδείς ξενόδουλους πολιτικούς, ξένες επεμβάσεις, γενοκτονίες, Βαυαροκρατία,τα αίσχη της Βασιλείας, Μικρασιατική καταστροφή, παγκαλική δικτατορία, μεταξική δικτατορία, Ιταλογερμανική κατοχή,εμφύλιο πόλεμο, Ψυχρό Πόλεμο Ανατολής και Δύσης,δικτατορία των συνταγματαρχών, Μεταπολίτευση. Για να καταλήξουμε στο Συμπέρασμα ότι το Διαμάντι του Πλανήτη που είναι από πάσης απόψεως, η Ελλάδα μας, και την κατάντησαν υποτελή και εξαρτημένη από ξένες δυνάμεις, μπορεί να αναγεννηθεί στα πλαίσια της Ε.Ε. και να γίνει χώρα ΠΡΟΤΥΠΟ σε όλους τους τομείς, αρκεί για αυτό το σκοπό να εκφραστεί ΙΣΧΥΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, που σημαίνει σύγκρουση διαρκή με τα μεγάλα εγχώρια και ξένα συμφέροντα, για μια ΕΛΛΑΔΑ του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας, της αναγέννησης, της ανάπτυξης και της δημιουργίας:

-Ιστορία ντροπής από το 1824 μέχρι το 2010.

Το δημόσιο χρέος «Είναι το μόνο τμήμα του εθνικού πλούτου που ανήκει σε όλο το λαό». Το δημόσιο χρέος είναι δημιούργημα των εμπόρων-τραπεζιτών των κρατών της Σικελίας, της Γένοβας και της Βενετίας κατά τα τέλη του Μεσαίωνα. Όταν τα κράτη αυτά παρήκμασαν, δάνεισαν πολλά χρήματα στην Ισπανία κατά τον 16^ο αιώνα. Κατόπιν από το 17^ο αιώνα δάνεισαν την Ολλανδία, και από τις αρχές ως τα μέσα του 18^ου αιώνα η Ολλανδία δάνεισε πολλά χρήματα στην Αγγλία και αυτή στη συνέχεια δάνεισε στην Αμερική.
Στην Ελλάδα το σύστημα του δημόσιου χρέους έχει τις ρίζες του στην επανάσταση του 1821.

Το Α΄ δάνειο της ανεξαρτησίας το 1824

Όταν οι Έλληνες επαναστάτησαν στα 1821 η αγγλική πολιτική ήταν εχθρική  προς την επανάσταση. Οι Άγγλοι επέμεναν στο δόγμα της ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στην ανακοπή της επιρροής της Ρωσίας στα Βαλκάνια.
Στα 1823 η Αγγλία με υπουργό Εξωτερικών τον Γεώργιο Κάνινγκ έκανε στροφή στην εξωτερική της πολιτική. Ο Κάνινγκ πίστευε ότι τα απελευθερωτικά κινήματα τα οποία θα επιτύγχαναν να συγκροτήσουν νέα κράτη θα είχαν την ανάγκη να αναπτύξουν τη βιομηχανία, την ναυσιπλοϊα και το εμπόριο.
Αυτά τα διέθετε ήδη η Αγγλία και κατ’ επέκταση οι νέες χώρες θα προσέτρεχαν σ’ αυτή για να τα αποκτήσουν και ταυτόχρονα θα γίνονταν και προτεκτοράτα της.
Στις 25 Μαΐου του 1823 η Αγγλία αναγνώρισε ότι η επαναστατημένη Ελλάδα και η Οθωμανική Αυτοκρατορία βρίσκονται σε «εμπόλεμη κατάσταση».
Τον ίδιο μήνα ορίστηκε η επιτροπή που θα διαπραγματευόταν το δάνειο και η οποία αποτελούνταν από τους Ιωάννη Ορλάνδο, γαμπρό του Γεώργιου Κουντουριώτη, Ανδρέα Λουριώτη, έμπιστο του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, και τον Ιωάννη Ζαΐμη, εκπρόσωπο των Μωραϊτών.
Η επιτροπή οδηγήθηκε κατευθείαν στον τραπεζιτικό οίκο Λόγκμαν και Ο’ Μπράιαν και έκλεισε αμέσως το πρώτο δάνειο των Ελλήνων στις 15 Φεβρουαρίου του 1824.
Το δάνειο αυτό είχε ονομαστική αξία 800.000 λίρες στερλίνες αλλά έκλεισε στο άρτιο του 59%, όταν άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής είχαν δανειστεί με τιμές που έφταναν από το 70% ως το 85%. Έτσι η Ελλάδα έπρεπε να εισπράξει 472.000 λίρες στερλίνες. Η εκκαθάριση του δανείου αυτού ήταν εντελώς ληστρική και έγινε ως εξής:

- Οι τραπεζίτες παρακράτησαν χρεολύσια δύο ετών ήτοι 96.000 λίρες.
-Επίσης παρακράτησαν για προμήθεια και ασφάλιστρα 25.746 λίρες.
-Οι Ράλλης και Ρικάρδος έλαβαν προμήθειες για τη σύναψη του δεύτερου δανείου 26.576 λίρες.
- Για την επιτροπή των Ελλήνων, τον λόρδο Βύρωνα και για διάφορα άλλα έξοδα διατέθηκαν 14.889 λίρες.
- Αγοράστηκαν πολεμοφόδια για την Ελλάδα 10.063 λίρες.
-Η ελληνική κυβέρνηση εισέπραξε σε μετρητά μόνο 298.726 λίρες.

Στις 24 Ιουλίου του 1824 το Εκτελεστικό Σώμα εισηγήθηκε στο Βουλευτικό τη σύναψη ενός δεύτερου δανείου από την Αγγλία για τις ανάγκες του αγώνα.
Στις 17 Δεκεμβρίου του 1824 ο Διευθυντής της Δυτικής Ελλάδας Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, αφού προηγούμενα με εισήγησή του το στρατοδικείο καταδίκασε τον Καραϊσκάκη ως προδότη της πατρίδας, συγκάλεσε μια συνέλευση των καπεταναίων στο Αιτωλικό.
Τότε ο Μέγα Πάνος ρώτησε τον Μαυροκορδάτο πού ξόδεψε τα χρήματα του πρώτου δανείου καθώς και τις εισπράξεις από τις προσόδους της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Ο τελευταίος απάντησε με την εξής αοριστία: «Τα εξώδευσα δια τας ανάγκας της Πατρίδος».

Το Β΄ δάνειο της ανεξαρτησίας το 1825

Στα 1825 ανακλήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση ο Ι. Ζαΐμης και στη θέση του στάλθηκε ο Γ. Σπανιολάκης.
Στις 7 Φεβρουαρίου του 1825 η επιτροπή της ελληνικής κυβέρνησης στο Λονδίνο έκλεισε συμφωνία με τον τραπεζιτικό οίκο των Ρικάρδων για τη χορήγηση εκ μέρους τους στην Ελλάδα ενός δεύτερου δανείου.
Η ονομαστική αξία του δανείου αυτού ήταν 2.000.000 λίρες στερλίνες αλλά έκλεισε στο άρτιο του 55,5%, ήτοι θα παίρναμε 1.110.000 λίρες.
Η εκκαθάριση του δανείου αυτού ήταν ακόμη πιο ληστρική από το πρώτο δάνειο και έγινε ως εξής:
- Οι τραπεζίτες παρακράτησαν για τοκοχρεολύσια δύο ετών και για προμήθεια έκδοσης του δανείου 284.000 λίρες.
- Έγιναν παραγγελίες για ναυπήγηση δύο φρεγατών στην Αμερική 155.000 λίρες.
- Επίσης για παραγγελίες 6 ατμόπλοιων στο Λονδίνο 160.000 λίρες.
-Για εξαγορά ομολογιών του πρώτου και του δεύτερου δανείου 212.207 λίρες.
- Για αγορά στρατιωτικών εφοδίων 83.679 λίρες.
-Η ελληνική κυβέρνηση εισέπραξε σε μετρητά μόνο 216.114 λίρες. Οι επίτροποι Ι. Ορλάνδος και Α. Λουριώτης για τις επί μέρους καταχρήσεις των δύο δανείων καταδικάστηκαν από το Ελεγκτικό Συνέδριο το 1834 ως χρεώστες για το ποσό των 28.768 λιρών.

Μετά τα δάνεια της ανεξαρτησίας, κατά την καποδιστριακή περίοδο, η μεν Ρωσία χορήγησε στον κυβερνήτη 1.100.000 χρυσά φράγκα, ο δε φιλέλληνας Εϋνάρδος στα 1829 χορήγησε 700.000 χρυσά φράγκα.

Τα οθωνικά και βαυαρικά δάνεια

Όταν οι τρεις Προστάτιδες Δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία με τη διακήρυξη του Συνεδρίου του Λονδίνου στα 1823 επέβαλαν το θεσμό της βασιλείας στην Ελλάδα, χορήγησαν και ένα δάνειο στο Όθωνα για να στεριώσει η εξουσία του.
Το δάνειο αυτό κλείστηκε από τον τραπεζιτικό οίκο των Ρότσιλντ στο Παρίσι, είχε ονομαστική αξία 60.000.000 χρυσά φράγκα και κλείστηκε στο άρτιο του 94%. Οι τρεις Προστάτιδες Δυνάμεις εγγυήθηκαν για το ποσό των 57.239.040 χρυσών φράγκων. Το δάνειο αυτό λόγω της ληστρικότητας που επέδειξαν οι ξένοι κεφαλαιούχοι και της κατασπατάλησής του από τους Βαυαρούς ονομάστηκε από το λαό «βασιλοφάγον άμα και βασιλοποιόν».
Το δάνειο εκκαθαρίστηκε ως εξής:
-Οι τραπεζίτες Ρότσιλντ παρακράτησαν για τόκους, προμήθειες, έξοδα δανείου και εξόφληση των πρώτων ομολογιών 29.239.040 χρυσά φράγκα.
-Για έξοδα του Όθωνα, της Αντιβασιλείας και του Βαυαρικού στρατού 14.167.282 χρυσά φράγκα.
-Η Οθωμανική Αυτοκρατορία έλαβε για την εξαγορά της Φθιώτιδας και της Εύβοιας 11.222.598 χρυσά φράγκα.
- Η Ρωσία πήρε για τα καποδιστριακά δάνεια 1.215.949 χρυσά φράγκα.
- Για τη Γαλλία, τον τραπεζίτη Εϋνάρδο και τα πρώτα δάνεια της ανεξαρτησίας καταβλήθηκαν 924.491 χρυσά φράγκα.
- Η Ελλάδα δυστυχώς εισέπραξε μόνο 469.680 χρυσά φράγκα. Στα 1835 και στα 1836 ο πατέρας του βασιλιά Όθωνα Λουδοβίκος θέλοντας να δείξει «το προς το ελληνικόν έθνος και την ελληνικήν μοναρχίαν διηνεκές αυτού ενδιαφέρον» χορήγησε στον Όθωνα τρία δάνεια ύψους 2.917.711 χρυσών φράγκων.

Α’ Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) 1857

Με αφορμή την πρόθεση του τσάρου Νικόλαου Α΄ της Ρωσίας να θέσει υπό την προστασία του τους Αγίους Τόπους, η Τουρκία τον Οκτώβριο του 1853 κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ρωσίας.
Στο πλευρό της Τουρκίας τάχτηκαν η Αγγλία και η Γαλλία και ο πόλεμος γενικεύτηκε. Στην Ελλάδα κατά τις αρχές του 1854 με την ενθάρρυνση του βασιλιά Όθωνα και της Αμαλίας στρατιωτικά σώματα μπήκαν στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία και επαναστάτησαν κατά των Τούρκων.

Τότε οι πρεσβευτές της Αγγλίας και της Γαλλίας στην Αθήνα έστειλαν τελεσίγραφο στην κυβέρνηση να ανακαλέσει τα στρατιωτικά σώματα από την Ήπειρο και τη Θεσσαλία. Παράλληλα ο αγγλογαλλικός στόλος προχώρησε πρώτα στο θαλάσσιο αποκλεισμό των ακτών της Ελλάδας και στις 13 Μαΐου του 1851 κατέλαβε τον Πειραιά υπό τη διοίκηση του Μ. Τινάν.
Τότε ο βασιλιάς Όθωνας αναγκάστηκε να υποχωρήσει και αντικατέστησε τον πρωθυπουργό Α. Κριεζή με τον Α. Μαυροκορδάτο.
Τη νέα κυβέρνηση ο λαός ονόμασε «Υπουργείο της Κατοχής». Τα κατοχικά στρατεύματα επέβαλα λογοκρισία στον αντιπολιτευόμενο Τύπο, κατέστρεψαν τα πιεστήρια της εφημερίδας “Αιώνας”, συνέλαβαν τον ιστορικό και δημοσιογράφο Ι. Φιλήμονα καθώς και τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας Ελπίδας Κ. Λεβίδη, και έκαναν συχνές στρατιωτικές παρελάσεις στους δρόμους της Αθήνας για να κάμψουν το φρόνημα του λαού. Κατά δυστυχή συγκυρία γάλλοι στρατιώτες ήταν φορείς της χολέρας και τη μετέδωσαν στο λαό και 3.000 Αθηναίοι πέθαναν την εποχή εκείνη.
Στις 15 Φεβρουαρίου του 1857 μετά από διαβήματα της Ρωσίας τα αγγλογαλλικά στρατεύματα αποχώρησαν από την Αθήνα και τον Πειραιά. Στις 18 Φεβρουαρίου του 1857 έφτασε στην Αθήνα Επιτροπή των Προστάτιδων Δυνάμεων, έργο της οποίας ήταν να διερευνήσει τις δυνατότητες που είχε η Ελλάδα να ξεπληρώσει τα δάνεια του Όθωνα.

Η Επιτροπή παρέμεινε στην Αθήνα δύο χρόνια μέχρι το 1859 και συνέταξε μια γενική έκθεση η οποία δημοσιεύτηκε στο Λονδίνο στα 1860. Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να ξεπληρώσει τα δάνεια του Όθωνα δίνοντας στις Προστάτιδες Δυνάμεις κάθε χρόνο 900.000 χρυσά φράγκα. Η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε το συμβιβασμό.

Τα δάνεια της περιόδου από το 1863 μέχρι την πτώχευση του 1893

Στα 1862 εκθρονίστηκε ο Όθωνας και στα 1864 ενθρονίστηκε ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ Γλύξμπουργκ. Από το 1862 μέχρι το 1877 οι κυβερνήσεις της Ελλάδας κατέφυγαν μόνο στον εσωτερικό δανεισμό. Στα 1878 η Ελλάδα ήρθε σε συμφωνία με τους ξένους ομολογιούχους για τα δάνεια της ανεξαρτησίας και συμβιβάστηκε στο ποσό ύψους 1.200.000 λιρών με επιτόκιο 5% και διάρκεια αποπληρωμής τα 33 χρόνια.
Από το 1879 μέχρι το 1893 η Ελλάδα συνήψε από το εξωτερικό δάνεια που ανέρχονταν στο ονομαστικό ποσό των 584.739.000 χρυσών φράγκων ενώ εισέπραξε μόνο 382.122.000 χρυσά φράγκα.
Το εσωτερικό δημόσιο χρέος σύμφωνα με τον άγγλο οικονομολόγο Ε. Λο στα 1893 ανερχόταν στο ποσό των 151.716.133 δραχμών. Η διάθεση ιδιαίτερα των εξωτερικών δανείων έγινε ως εξής:
- Για τοκοχρεολύσια διατέθηκαν 258.000.000 χρυσά φράγκα ήτοι 67,52%.
- Για πολεμικές δαπάνες 70.000.000 χρυσά φράγκα ήτοι 18,32%.
-Για έργα οικονομικής ανάπτυξης μόνο 51.000.000 χρυσά φράγκα ήτοι 13,35%,
-Για διάφορες δαπάνες 3.122.000 χρυσά φράγκα ήτοι 0,81%.
Επειδή τα εξωτερικά δάνεια δεν πήγαν στις παραγωγικές δομές της χώρας για να αυξήσουν μακροπρόθεσμα το εθνικό εισόδημα και δαπανήθηκαν στα τοκοχρεολύσια και στις στρατιωτικές δαπάνες, γι’ αυτό, σε συνδυασμό με την πτώση των εξαγωγών της σταφίδας, στα 1893 ο Χ. Τρικούπης κήρυξε την Ελλάδα σε χρεοκοπία.

Β΄ Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) 1898

Στα 1897 ξέσπασε ένας ακόμη ελληνοτουρκικός πόλεμος κατά τον οποίο η Τουρκία κατέκτησε προσωρινά και πάλι τη Θεσσαλία.
Οι Προστάτιδες Δυνάμεις εκβίαζαν τότε την Ελλάδα ότι θα έπρεπε να δεχτεί τον οικονομικό έλεγχο για να αποχωρήσουν οι Τούρκοι από τη Θεσσαλία.
Η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε τον εκβιασμό και συμφώνησε σε συνθήκη ειρήνης με τους Τούρκους με τον όρο να αποζημιωθεί η Τουρκία με 93.936.000 χρυσά φράγκα.
Τον Οκτώβριο του 1897 έφτασαν στην Αθήνα έξι αντιπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων και των τραπεζιτών για να ελέγξουν την ελληνική οικονομία.
Στις 21 Φεβρουαρίου του 1898 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε το νόμο ΒΦΙΘ΄ που επέβαλε τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.
Οι ξένοι ελεγκτές έλαβαν μια χορηγία 150.000 χρυσά φράγκα για πέντε έτη και είχαν πλήρη εποπτεία σ’ όλες τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών.
Ποιο ήταν το δημόσιο χρέος την εποχή αυτή; Το μεν εξωτερικό χρέος περιλαμβανομένων των τόκων ανερχόταν στο ποσό των 592.077.500 χρυσών φράγκων, το δε εσωτερικό χρέος στο ποσό των 173.069.157 δραχμών.
Ο διακανονισμός που έγινε τότε μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της ΔΟΕ περιλάμβανε ότι το ονομαστικό κεφάλαιο των δανείων θα παρέμεινε όπως είχε και μόνο οι τόκοι θα μειώνονταν κατά 57%.
Για την πληρωμή των εξωτερικών δανείων η ελληνική κυβέρνηση διέθεσε τα ακαθάριστα έσοδα από τα μονοπώλια αλατιού, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιόχαρτων, τσιγαρόχαρτων και σμυρίδας Νάξου, από τα δικαιώματα επί του καπνού, από τα τέλη χαρτοσήμου και από τους εισαγωγικούς δασμούς του τελωνείου του Πειραιά.

Όλα αυτά τα έσοδα ανέρχονταν στο ποσό των 39.600.000 δραχμών το χρόνο.  Τα δάνεια που συνήψε η Ελλάδα από την εποχή του αγώνα της ανεξαρτησίας μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα είχαν δυσμενείς επιπτώσεις στη χώρα.

Η Ελλάδα εισέπραξε μόνο το 65% των δανείων ενώ το υπόλοιπο 35% το κατέβαλε σε προμήθειες και έξοδα στους τραπεζίτες. Από τα δάνεια αυτά μόνο το 6% κατευθύνθηκε για παραγωγικούς σκοπούς ενώ τα υπόλοιπα χρησιμοποιήθηκαν για να καλύψουν τα ελλείμματα των προϋπολογισμών και τις στρατιωτικές δαπάνες. Και τέλος, το σημαντικότερο, η Ελλάδα με τα δάνεια αυτά έχασε την εθνική της ανεξαρτησία.

Δάνεια της περιόδου 1898-1939

Κατά την περίοδο από το 1898 μέχρι το 1932 η Ελλάδα λόγω των αποζημιώσεων που κατέβαλλε στην Τουρκία, των πολεμικών δαπανών των βαλκανικών πολέμων και της Μικρασιατικής Καταστροφής αναγκάστηκε να συνάψει από το εξωτερικό δάνεια ύψους 1,735 δισ. χρυσών φράγκων.
Λόγω δε της κρίσης του 1929 η κυβέρνηση του Ε. Βενιζέλου στα 1932 σταμάτησε να πληρώνει τα τοκοχρεολύσια του δημόσιου χρέους. Συνοψίζοντας, την περίοδο 1821-1939 η Ελλάδα συνήψε δάνεια ύψους 2,200 δισ. χρυσών φράγκων, κατέβαλε στους δανειστές της 2,383 δισ. χρυσά φράγκα και χρωστούσε και πάλι 1,963 δισ. χρυσά φράγκα.

Το κατοχικό δάνειο του 1942

Όταν οι Γερμανοί και οι Ιταλοί κατέλαβαν την Ελλάδα εκτός από τις ανθρώπινες και τις υλικές καταστροφές που προξένησαν (πολεμικές αποζημιώσεις ύψους 10,4 δισ. δολαρίων), στα 1942 με τη Συμφωνία της Ρώμης άρπαξαν από την Τράπεζα της Ελλάδας δάνεια συνολικού ύψους 45 εκατομμυρίων χρυσών λιρών.
Οι λίρες αυτές αντιστοιχούσαν σε 4,050 δισ. δολάρια εκ των οποίων τα 3,5 δισ. δολάρια αντιστοιχούσαν στη Γερμανία. Σύμφωνα με υπολογισμούς του καθηγητή Άγγελου Αγγελόπουλου το ποσό αυτό με ένα επιτόκιο σταθερό της τάξης του 3% το χρόνο ανερχόταν στα 1993 στα 13 δισ. δολάρια.

Επεκτείνοντας την εκτίμηση αυτή του Αγγελόπουλου στα 2010 το δάνειο αυτό ανέρχεται στο ποσό των 17,6 δισ. δολαρίων.

Στα 1947 οι Ιταλοί κατέβαλαν ως επανορθώσεις στην Ελλάδα 105 εκατομμύρια δολάρια ενώ οι Γερμανοί στα 1961 κατέβαλαν μόνο 115 εκατομμύρια μάρκα σε ελληνικές μειονοτικές ομάδες. Και μέχρι σήμερα αρνούνται πεισματικά να καταβάλουν το οφειλόμενο δάνειο χρησιμοποιώντας διάφορα νομικά επιχειρήματα.

Μεταπολεμική περίοδος 1950-2010

Μεταξύ των ετών 1946 και 1966 οι ελληνικές κυβερνήσεις σύναψαν δάνεια ύψους 551.400.000 δολαρίων και στο διάστημα μεταξύ των ετών 1962-1967 το προπολεμικό εξωτερικό χρέος διακανονίστηκε με τους δανειστές μας. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας τα δάνεια που συνομολογήθηκαν ήταν μόνο εσωτερικά. Στα 1974 με τη Μεταπολίτευση το δημόσιο χρέος  ανερχόταν στο 22,5% του ΑΕΠ.

Όταν το ΠΑΣΟΚ ήρθε στην κυβέρνηση το δημόσιο χρέος ήταν στο 26,4% του ΑΕΠ, όταν αποχώρησε στα 1988 έφτασε στο 53,4%. Στα 1989 η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-Συνασπισμού από το 55,9% το πήγε στο 64,9%. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το ανέβασε από 64,9% στο 99,4% του ΑΕΠ. Από το 1994 ως το 2004 επί κυβέρνησης και πάλι ΠΑΣΟΚ το δημόσιο χρέος με διακυμάνσεις έφτασε στο 98,6% του ΑΕΠ.

Και από το 2004 μέχρι το 2009 επί κυβέρνησης και πάλι της Νέας Δημοκρατίας το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε στο 113,4% του ΑΕΠ. Από το 2000 ως το 2009 η Ελλάδα κατέβαλε στους δανειστές της 300 δισ. ευρώ σε τοκοχρεολύσια και το 2010 χρωστάει πάλι 375 δισ. ευρώ (!)…

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ 14/11/2010 ΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:
“Η ελληνική τραγωδία της Affichage που λέει ότι εξαπατήθηκε «χωρίς οίκτο»

Η στρατηγική συνεργασία με την Alma Aτέρμων,

οι έρευνες και οι μηνύσεις που ακολούθησαν

Της Θεοδωρας Λιακοπουλου/ dliakopoulou@kathimerini. gr

«Στον βάλτο της ελληνικής διαφθοράς»… «η Affichage Holding, μία ελβετική εταιρεία με μεγάλη παράδοση, εξαπατήθηκε χωρίς οίκτο». Με αυτόν τον τρόπο περιγράφει μία από τις εγκυρότερες γερμανόφωνες εφημερίδες της Ελβετίας, η Neue Zurcher Zeitung, το αποτέλεσμα της στρατηγικής συνεργασίας που υπέγραψε το 2007 η εισηγμένη Αlma Ατέρμων και ο πραγματικός βασικός της μέτοχος Φίλλιπος Βρυώνης (τον οποίο κατονομάζει) με την επίσης εισηγμένη Affichage. Μία συμφωνία που, όπως αναφέρεται στην εφημερίδα, κόστισε στην Affichage 150 εκατ. ελβετικά φράγκα, ήτοι το 1/3 της χρηματιστηριακής της αξίας.

Ο τότε διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Κρίστιαν Κάουτερ κατηγορήθηκε από τη γενική συνέλευση ότι «αμέλησε να καταλάβει την απάτη του Φ. Βρυώνη». Η διοίκηση άλλαξε και το νέο διοικητικό συμβούλιο διεξάγει, πλέον, έρευνες για τους όρους και τις συνθήκες της συμφωνίας. Ηδη, την περασμένη Πέμπτη κατατέθηκαν μηνύσεις στην Ελλάδα κατά του Φ. Βρυώνη και συνεργατών του για σειρά σοβαρότατων αδικημάτων. Πολλά ερωτήματα, όμως, παραμένουν αναπάντητα. «Δεν θα ήθελα να προχωρήσω σε καμία δήλωση για το θέμα αυτό ακόμη», απάντησε στην «Κ» ο διευθυντής της Affichage Ολιβερ Αχερμαν, όταν ρωτήθηκε σχετικά.

Η συμφωνία

Τον Φεβρουάριο του 2007 η Alma Aτέρμων και ο βασικός της μέτοχος Φ. Βρυώνης υπέγραψαν με την Affichage συμφωνία για την πώληση 10.000 νόμιμων θέσεων υπαίθριας διαφήμισης, των «επιπλώσεων δρόμου», δηλαδή πάνελ, ξυλοκατασκευές, αφίσες κ. λπ., και ορισμένων εταιρειών του ομίλου. Το τίμημα ορίστηκε στα 64,9 εκατ. ευρώ. Η πώληση των στοιχείων θα ήταν σταδιακή με ορίζοντα ολοκλήρωσης τον Ιούλιο του 2009.

Και ενώ ουσιαστικά η Ατέρμων πούλησε το σύνολο της επιχειρηματικής της δραστηριότητας, η διοίκησή της είχε ανακοινώσει στο χρηματιστήριο ότι πουλήθηκαν κάποια περιουσιακά στοιχεία προκειμένου να αναπτυχθεί η εταιρεία στο εξωτερικό (χρηματιστηριακές ανακοινώσεις Μαρτίου - Ιουλίου 2007). Παρουσιάστηκε, δηλαδή, μία διαφορετική εικόνα για την εταιρεία.

Εν τω μεταξύ, όπως υποστηρίζουν πηγές από την Ελβετία, μόλις το καλοκαίρι του 2009 κατάλαβε η Affichage ότι οι διαφημιστικές θέσεις που είχε αγοράσει «ήταν κατά άλλους ημινόμιμες και κατά άλλους παράνομες», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στο ελβετικό δημοσίευμα και μόλις 500 ήταν νόμιμες. Ωστόσο, ο νομικός εκπρόσωπος της ελληνικής πλευράς κ. Γιάννης Ξυθάλης σχολιάζει: «Πώς μία σοβαρή επιχείρηση υπογράφει μία συμφωνία αγοράς χωρίς προηγουμένως να έχει ελέγξει την ύπαρξη των απαιτούμενων αδειών;».

Η πλευρά των Ελβετών υποστηρίζει ότι το νομικό καθεστώς για την υπαίθρια διαφήμιση της Ελλάδας διαφέρει από την υπόλοιπη Ευρώπη και ως εκ τούτου εμπιστεύτηκαν τους χειρισμούς και τις εξηγήσεις του Φ. Βρυώνη. Εμπιστεύτηκαν, επίσης, τις ελληνικές χρηματιστηριακές αρχές που εποπτεύουν τις εισηγμένες εταιρείες, καθώς και το γεγονός ότι η Alma Ατέρμων ήταν ηγέτιδα του κλάδου με μερίδιο 74%. Αργότερα, η Affichage υπέστη και νέα ζημία, όταν η ελληνική πολιτεία εφάρμοσε τη νομοθεσία περί υπαίθριας διαφήμισης.

Τότε οι διαφημιστικές πινακίδες της χαρακτηρίστηκαν ως ρύποι και απομακρύνθηκαν. Μία νομοθεσία του 2003 την οποία γνώριζε ο Φ. Βρυώνης, όπως υποστηρίζει η ελβετική εταιρεία.

Πώς δόθηκαν τα λεφτά

Η υλοποίηση της συμφωνίας ξεκίνησε άμεσα με την καταβολή 24 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με την ελβετική πλευρά, το ποσό αυτό δεν κατετέθη στο ταμείο της εισηγμένης αλλά σε προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό στενού συγγενή του Φ. Βρυώνη. Στη συνέχεια κατεβλήθησαν στην Alma Ατέρμων 18 εκατ. ευρώ για την αγορά όλων των παγίων και των μισθώσεων που έχει. Ακολούθησε η πώληση αντί 43 εκατ. ευρώ περίπου των εταιρειών Δόμηση και Clear Media, αντικείμενο των οποίων ήταν οι συμβάσεις μισθώσεων με τους δήμους (Δόμηση) και του ιδιώτες (Clear Mεdia). Επίσης, κατεβλήθησαν 4,5 εκατ. ευρώ στον Φ. Βρυώνη προκειμένου να μην ανταγωνιστεί στο μέλλον την Affichage.

Η αγορά αναμένει την απάντηση του Ελληνα επιχειρηματία που κατηγορείται ευθέως και τις νέες εξελίξεις της υπόθεσης.

Το χρονικό

1986

Με την επωνυμία Ατέρμων, αρχίζει τη δραστηριοποίησή της η εταιρεία, αναλαμβάνοντας την αποκλειστική διαφημιστική εκμετάλλευση των εσωτερικών χώρων των βαγονιών του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου (ΗΣΑΠ).

1987

Υπογράφει ανάλογη συμφωνία με τα τρόλεϊ και τα πράσινα αστικά λεωφορεία.

1989 - 1998

Εισάγει από τη Γερμανία τα «Panels» (υπαίθριες φωτεινές διαφημίσεις), τα τοποθεί στους σταθμούς του ΗΣΑΠ και αποκτά την αποκλειστική διαφημιστική τους εκμετάλλευση. Πρωτολανσάρει τα ζωγραφισμένα τρόλεϊ ως διαφημιστικό μέσο, εκμεταλλεύεται διαφημιστικά τους κοινόχρηστους χώρους των δήμων, τοποθετεί υπαίθριες φωτεινές διαφημίσεις, αλλά και επιδαπέδιες διαφημίσεις σε μεγάλα σούπερ μάρκετ.

Αποκτά τη διαφημιστική εκμετάλλευση των 480 αστικών λεωφορείων της Θεσσαλονίκης καθώς και των χώρων της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) και του Ολυμπιακού Σταδίου.

1999 - 2000

Εισάγεται στην Παράλληλη Αγορά του Χρηματιστηρίου, στη συνέχεια απορροφά την Alma Media Center και μετονομάζεται σε Αλμα Ατέρμων.

2006

Τον Οκτώβριο η μετοχή μπαίνει στην επιτήρηση, καθώς δεν εξηγεί ορθά τις επενδύσεις της σε τρεις ανώνυμες εταιρείες της Ελλάδας και του εξωτερικού.

2007

Τον Φεβρουάριο υπογράφει τη συμφωνία με την ελβετική Affichage.

2010

Τον Απρίλιο αναστέλλεται η διαπραγμάτευση της μετοχής της.”

          Γράφει ο Θαν.Τσιώκος-Πλαπούτας

“Ένα τραγούδι περιμένει ξεχασμένο.

Τα χείλη της παγώσανε τα μάτια της στεγνώσανε
κι ένα τραγούδι περιμένει ξεχασμένο
σαν ένα ορφανό παιδί στον πόλεμο  σφαγμένο

Κι η μάνα κλαίει και παρακαλεί
Κάποιο πρωϊ στην πόρτα της να τόβρει αναστημένο
Δάκρυ, το δάκρυ η ψυχή τους ουρανούς μετράει

Τους βγάζει εφτά, τους βγάζει εννιά τους βγάζει δεκαπέντε
Μα τ΄αστρα ευθύς εσβήσανε κι οι άνεμοι σιγήσανε
Εκτός απ΄τον πουνέντε

 Τον άνεμο τον δυτικό, τον χιλιομυρωμένο
Χελιδονάκι έστειλε και τόχε ορμηνεμένο
Στο ράμφος του κουβάλαγε το μυστικό κρυμένο
Οι Ουρανοί ν΄ανοίξουνε και το παιδί να δείξουνε
Στη μάνα το καϋμένο.

 Στο γαλανό των ουρανών, στα χρώματα τα μύρια
οι άγγελοι φανήκανε, τούτα τα λόγια είπανε:
Μάνα μην κλαίς και μην πονάς και μην παραπονιέσαι
ο γιός σου στο  ταξίδι του ανάσα την ανάσα του
για σ’ένα ζει, εσένα  συλλογιέται.
Αμνός, μωρό, παιδί, ξεπεταρούδι και πουλί
ποτέ του δεν ξεχνιέται
Το λένε  οι λόφοι, τα βουνά, το λέει Λαού Σημαία
Τα  χρώματα που λάμπουνε και ραίνουν τον αιθέρα

 Τα μάτια της αστράψανε, τα χείλη της μιλήσανε:
Τραγούδι μου δεν είσαι ορφανό, δεν είσαι ξεχασμένο
Απ΄της  ψυχής τα βάραθρα βγήκες αναστημένο
Και το σκοτάδι του βυθού τρέμει συγκλονισμένο”.

   Είμαστε σε προεκλογική περίοδο και η εμπορική και πολιτική διαφήμιση με γιγαντοαφίσες ή δια στεγάστρων στάσεων αστικών συγκοινωνιών ή  με αεροπανό ή δια αφισσοκόλησης σε διάφορα παρόδια εμπόδια , σε κολόνες της ΔΕΗ ή άλλες σταθερές πακτωμένες παράνομες κατασκευές τοποθετημένες κατά μήκος του οδικού δικτύου της χώρας (νησίδες ασφαλείας, πεζοδρόμια τοίχους κτιρίων κλπ.)  στην Ελλάδα και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, στι ΗΠΑ και σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του Πλανήτη  απαγορεύεται απολύτως βάσει διεθνών συνθηκών και εγχώριων νόμων για την ασφάλεια των χρηστών των οδών. Ωστόσο είναι αρκετοί οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι που συμμετέχουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές παραβιάζοντας τις διεθνείς συμβάσεις και τους εγχώριους νόμους προχωρώντας σε κάθε είδους υπαίθρια διαφήμιση.
Είναι γνωστές άλλωστε στην Ελλάδα οι αποφάσεις΄Ολων των ελληνικών δικαστηρίων και  του Συμβουλίου της Επικρατείας που παραπέμπουν στον ν.1604/1986, ο οποίος θέλει άριστο οδικό δίκτυο και οδικό και φυσικό περιβάλλον για την ασφάλεια των  κατοίκων της χώρας, οι οποίοι πέφτουν θύματα της γενοκτονίας της ασφάλτου χάριν άνομων αισχροκερδών συμφερόντων. Σχετικές είναι επίσης οι αυστηρές τοποθετήσεις επι του θέματος δια αποφάσεων:

-της Ολομέλειας της Βουλής της 10-10-2008
-της διακομματικής επιτροπής οδικής ασφάλειας της Βουλής της 16-12-2008
-Της υπ΄ αριθ.9 /2009 εγκυκλίου του Αρείου Πάγου περί διαρκούς εγκλήματος, βάσεις της οποίας οι παρανομούντες διαφημιστές και διαφημιζόμενοι οδηγούνται στο αυτόφωρο γιατί παίζουν με την ζωή  και την σωματική ακεραιότητα των Ελλήνων, ιδιαίτερα της νέας γενιάς
-της ημερίδας στις 3-Ιουνίου 2008 στην παλιά Βουλή , υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
-Των αποφάσεων της Κυβέρνησης, του Υπουργείου Υποδομών  και του Πρωθυπουργού.
Παρ΄ολα αυτά τουλάχιστον στην Αττική (καί σε όλη τη χώρα λίγο ή πολύ) η κατάσταση  έχει ξεφύγει  από κάθε λογική και δεν υπάρχει σημείο που να μην έχει κολληθεί κάποια αφίσα στην οποία φιγουράρουν πρόσωπα και συνθήματα που καλούν τους πολίτες να ενισχύσουν τον έναν ή τον άλλον συνδυασμό, ο οποίος θα τους “χαρίσει” ένα καλύτερο και καθαρότερο περιβάλλον.

     Πρόσφατα το ΑΠΕ-ΜΠΕ απευθύνθηκε στα επιτελεία όλων των συνδυασμών της Αττικής που παίρνουν μέρος στις περιφερειακές εκλογές για να καταθέσουν τις απόψεις για το φαινόμενο της ρύπανσης από την αφισοκόλληση.

Ο συνδυασμός “Αττική. Με έργο πάμε μπροστά. - Γιάννης Σγουρός”, δεν θα κάνει αφισοκόλληση, ούτε θα αναρτήσει πανό, καθώς οι ενέργειες αυτές είναι εκτός του νόμου, τόνισαν συνεργάτες του υποψήφιου περιφερειάρχη Αττικής. Η προβολή του συνδυασμού, μας είπαν, και των θέσεων του θα γίνει μέσα από συνεντεύξεις στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης, καθώς όπως επισήμαναν δεν υπάρχουν τα χρήματα για διαφημιστική καμπάνια, σε μια εποχή δύσκολη για τη χώρα και τους πολίτες.

              
Ψέμματα λέει εν γνώσει του ο Γιάννης Σγουρός , όπως αποδεικνύει η ανωτέρω παγίδα θανάτου υπαίθριας διαφήμισης στο Ν.Ψυχικό, τοποθετημένη δίπλα σε παράνομο εκτυφλωτικό διαφημιστικό “βίντεο γουόλ” του δήμου Ν.Ψυχικού. Σε πάρα πολλές τέτοιες παγίδες θανάτου ανά την Αττική διαφημίζεται  και στους δύο γύρους των αυτοδιοικητικών εκλογών ο αγαπητός κατά τα άλλα κ.Γιάννης Σγουρός . Και ξέρει πολύ καλά οτι η θέση του διαφημιστή και του διαφημιζόμενου,σύμφωνα με την 9/2009 εγκύκλιο του Αρείου Πάγου είναι στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Και ο κ.Σγουρός παραβιάζει κατάφωρα την έννομη τάξη, της οποίας εξ ορισμού  είναι εγγυητής, θέτοντας σε διαρκή και άμεσο κίνδυνο την ζωή και την σωματική ακεραιότητα των χρηστών των οδών(!).

Ούτε ο συνδυασμός του Βασίλη Κικίλια “Αττική - Νέα Προοπτική” δεν θα προβεί σε αφισοκόλληση εκτός από ορισμένες αφίσες που θα τοποθετηθούν στα προκαθορισμένα από τους δήμους σημεία, τόνισαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι συνεργάτες του υποψήφιου περιφερειάρχη. “Είναι κρίμα να προκαλούμε σε εποχή οικονομικής κρίσης τους πολίτες με περιττά έξοδα για την προβολή”, τόνισαν και πρόσθεσαν ότι στόχος του συνδυασμού και του κ. Κικίλια είναι να κάνει μια λιτή προεκλογική εκστρατεία.

Ο κ.Ν.Κακλαμάνης παραβιάζοντας αυτοπροσώπως τον νόμο σε αμέτρητα τέτοια σημεία ανά την Αττική(!)

Η… αντικομμουνιστική τιοποθέτηση του ΚΚΕ και της “Λαϊκής Συσπείρωσης”:

Από τον συνδυασμό “Λαϊκή Συσπείρωση”, με επικεφαλής τον Θανάση Παφίλη τόνισαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το θέμα ότι “για το ΚΚΕ και τη “Λαϊκή Συσπείρωση” η αφίσα όπως και το πανό είναι μέσα που συμβάλλουν στην ενημέρωση των εργαζομένων για τις θέσεις και δράση μας. Εμείς δεν θέλουμε τις πόλεις αποστειρωμένες από την πολιτική, τη λαϊκή δράση και καμία απαγόρευση δεν πρόκειται να μας αποτρέψει από τη χρήση τους.

 Η κυβέρνηση και οι δήμαρχοι που υποστηρίζουν το αντίθετο, έχουν τις πόλεις πνιγμένες στην ανεργία, τα σκουπίδια, τη φτώχεια. Αυτά δεν θεωρούν ότι χαλάνε τη βιτρίνα”.

  “Βάση του νόμου η αφισοκόλληση απαγορεύεται. Αυτό που έκαναν ορισμένοι συνδυασμοί είναι παράνομο”, τόνισε στο ΑΠΕ -ΜΠΕ ο Δημήτρης Γερογιάννης συνεργάτης στον τομέα επικοινωνίας του Άδωνι Γεωργιάδη, επικεφαλής του συνδυασμού “Αττική Οδός”.

Στο παραπάνω στέγαστρο επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου(πιο κάτω από το Εθνικό Θέατρο) που διαφημίζεται παράνομα η αρχιτέκτονας,  Κα Ελ. Πορτάλιου, προ καιρού είχε προσκρούσει Ι.Χ. αυτοκίνητο και ως εκ θαύματος δεν είχαμε θύματα, όπως είχε γίνει σε παρόμοιο στέγαστρο  στην στάση Εφέσσου της Λ.Συγγρού στις 30-9-2006 ενόψει τών τότε δημοτικών εκλογών και είχαν “δολοφονηθεί” δύο γυναίκες και ένας άντρας.-

 ”Εμείς θα τοποθετήσουμε αφίσες μόνο στα σημεία που ορίζουν οι δήμοι”, επισήμανε και πρόσθεσε, “δυστυχώς, όμως, αρκετοί συνδυασμοί παίζουν κάτω από τη ζώνη, αν και πιστεύουμε ότι ο κόσμος περισσότερο ενοχλείται από την αφισοκόλληση παρά εντυπωσιάζονται”.

Τις περισσότερες βολές για τη στάση του στην προεκλογική περίοδο έχει συγκεντρώσει ο Αλέξης Μητρόπουλος και ο συνδυασμός του “Αττική Συνεργασία - Όχι στο Μνημόνιο”.

 Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠε ο Τάσος Κορωνάκης, μέλος της ομάδας επικοινωνίας του συνδυασμού, τόνισε ότι “η αφισοκόλληση είναι από τα ελάχιστα μέσα που έχουμε για να προβάλλουμε το συνδυασμό και τις θέσεις μας και είναι από τις παραδοσιακές μεθόδους που χρησιμοποιεί η Αριστερά για να προβάλει τις απόψεις της, αφού είναι αποκλεισμένη από τα ηλεκτρονικά μέσα. Είναι παράλογο να ποινικοποιείται η αφισοκόλληση της Αριστεράς όταν ο πρωθυπουργός δίνει διακαναλική συνέντευξη δύο και πλέον ωρών για να μας πείσει να ψηφίσουμε τους συνδυασμούς που στηρίζει η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ”.

Είπε ακόμη ότι η αφισοκόλληση ρυπαίνει λιγότερο από τα χιλιάδες φυλλάδια που θα μοιράσουν οι υποψήφιοι όλων των συνδυασμών, τονίζοντας ότι “εμείς επιλέξαμε, σε μια εποχή που η οικονομική κρίση χτυπάει τη χώρα και τους πολίτες, να προβληθούμε με το ελάχιστο κόστος, γιατί δεν έχουμε άπειρο χρήμα”.

Ο συνδυασμός “Αττική Γη”, του Γρηγόρη Ψαριανού θα χρησιμοποιήσει τις προκαθορισμένες θέσεις που θα παραχωρήσουν οι δήμοι και τίποτα περισσότερο, είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γεράσιμος Γεωργάτος.

 Μικρό αριθμό αφισών, 200 με 300 στο αριθμό θα χρησιμοποιήσει για την προεκλογική περίοδο ο συνδυασμός “Αττική Οικολογική Απάντηση” του Κώστα Διάκου.  Όπως τόνισε ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Γιάννης Τσιρώνης οι αφίσες αυτές θα χρησιμοποιηθούν για να “ντύσουν” τα περίπτερά και τα εκλογικά κέντρα του συνδυασμού, καθώς και θα τοποθετηθούν και στις προκαθορισμένες από τους δήμους θέσεις.

 Ταυτόχρονα είπε ότι ο συνδυασμός ήδη έχει αναρτήσει μικρά πανό στους δρόμους, τα οποία και θα μαζέψει μόλις ολοκληρωθούν οι εκλογές.

  “Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην αφισοκόλληση και για το λόγο αυτό θα χρησιμοποιήσουμε μικρό αριθμό αυτών για την προβολή του συνδυασμού”.

 Και ο κ.Δημαράς παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα παραβιάζει κατάφωρα τον νόμο.

“Εμείς δεν κάνουμε αφισοκόλληση, γιατί δεν το επιτρέπει ο νόμος, αλλά και γιατί δεν υπάρχει λόγος περιττών εξόδων”, τόνισε ο Γιώργος Παπάζογλου, συνεργάτης του Γιάννη Δημαρά και του συνδυασμού “Άρμα Πολιτών”. Αυτό που έκανε ο συνδυασμός είναι να προβάλει με αφίσες που τοποθετήθηκαν στις προκαθορισμένες από τους δήμους θέσεις την σημερινή κεντρική συγκέντρωση του συνδυασμού.