Η εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» της 12-10-06 με τίτλο «Αλαλούμ με τις γιγαντοαφίσες» ,»Μαρούσι:¨΄Αδειες με συνοπτικές διαδικασίες, Θεσσαλονίκη:Το βασίλειο της αυθαιρεσίας» δημοσιεύει τα παρακάτω δύο κείμενα:
1){«Σαν να μην έφτανε που οι υποψήφιοι τοπικοί άρχοντες φιγουράρουν εδώ και μέρες σε εκατοντάδες γιγαντοαφίσες και «κοσμούν» τον αστικό ορίζοντα, είναι που οι ίδιες οι διαφημίσεις του δρόμου δίνουν αφορμή να αποκαλυφθούν απίστευτες ιστορίες και μεθοδεύσεις στο εσωτερικό των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ο λόγος για έναν από τους πιο «πλούσιους» και «θορυβώδεις» από πλευράς καταγγελιών, δήμους της Αττικής, τον Δήμο Αμαρουσίου, όπου αποκαλύφθηκε σύστημα που εξέδιδε με διαδικασίες εξπρές άδειες τοποθέτησης διαφημιστικών πλαισίων. Το θέμα που δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα «Αμαρυσία» ήρθε στην επιφάνεια ύστερα από αναφορά υπαλλήλου του δήμου και ενέργειες πολιτών των οποίων συγγενείς είχαν πέσει θύματα τροχαίων ατυχημάτων πέφτοντας πάνω στις πινακίδες.
Η συγκεκριμένη υπάλληλος δέχθηκε στις 17/10/2006 επίσκεψη από εκπρόσωπο διαφημιστικής εταιρείας, ο οποίος ήθελε να πληρώσει τέλη συνολικού ύψους 17.000 ευρώ. Τα τέλη αυτά αναλογούσαν σε 55 διαφημιστικά πλαίσια διαστάσεων 2 επί 3 μέτρων που είναι τοποθετημένα πάνω σε στύλους σε πεζοδρόμια της λεοφώρου Κηφισίας. Τα συγκεκριμένα πλαίσια έχουν πολλές φορές κατηγορηθεί για πρόκληση σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων, όχι μόνο διότι βρίσκονται κοντά στην πορεία αυτοκινήτων και δικύκλων, αλλά και διότι φωτίζονται και αποπροσανατολίζουν τους οδηγούς, ιδιαίτερα τη νύχτα.
Η υπάλληλος του δήμου απάντησε οτι τα συγκεκριμένα πλαίσια δεν είχαν άδεια τοποθέτησης. Μάλιστα ο αντιδήμαρχος Γ.Συκαμιώτης είχε στείλει απαντητικές επιστολές ενημερώνοντας τις διαφημιστικές εταιρείες ότι δεν θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους εν όψει τροποποίησης της νομοθεσίας.΄Εκπληκτη διαπίστωσε όμως ότι στα χέρια των εταιρειών υπήρχαν άδειες τοποθέτησης υπογεγραμμένες κανονικά από τον αντιδήμαρχο Πέτρο Καλογρίδη. Το παράδοξο είναι οτι οι άδειες που υπέγραψε ο Π.Καλογρίδης είχαν εκδοθεί την ίδια ημέρα που κατατέθηκαν οι αιτήσεις, τον Μάϊο του 2005! Αντιθέτως ο Γ.Συκαμιώτης είχε απαντήσει αρνητικά δύο μήνες αργότερα. Η «Ε» αναζήτησε επί μέρες τον αντιδήμαρχο Π.Καλογρίδη προκειμένου να καταγράψει πιθανές εξηγήσεις αλλά από το γραφείο του δεν είχαμε λάβει ως χθες καμία απάντηση.ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ»}
2){«Μόλις 3 στις 10 υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες στη Θεσσαλονίκη είναι νόμιμες. Οι υπόλοιπες εφτά «είναι αυθαίρετες ή κατά οποιονδήποτε τρόπο, παράνομες», αποτελώντας βασική πηγή αισθητικής ρύπανσης και κακοποίησης του αστικού-και όχι μόνο-χώρου. Η κατάσταση που επικρατεί αποτυπώνεται σε έρευνα του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ/ΤΚΜ).
Ακόμη και αν κάποιες διαφημιστικές πινακίδες φαίνεται να υφίστανται νόμιμα ως προς τη θέση τους, εντούτοις μπορούν να εμφανίζουν ένα ή περισσότερα χαρακτηριστικά που τις καθιστούν παράνομες. ΄Εχουν π.χ. μεγαλύτερο μέγεθος ή είναι κατασκευασμένες με ακατάλληλο τρόπο και υλικά, ή βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους μικρότερη της επιτρεπόμενης, ή και όλα αυτά μαζί, όπως επισημαίνεται στην έρευνα.
Για την απόσταση η νομοθεσία προβλέπει οτι εντός σχεδίου πρέπει να είναι 100 μ. και εκτός 1.000 μ., κάτι που δεν τηρείται σχεδόν ποτέ. Η έρευνα κατέγραψε και δεκάδες άλλες παραβάσεις, όπως π.χ. πινακίδες μπροστά σε μνημεία ή διαφημίσεις σε «τυφλές» όψεις κτιρίων, κάτι που απαγορεύεται εντελώς.
Αν και αυτές τις ημέρες, λόγω δημοτικών-νομαρχιακών εκλογών, οι υπαίθριες διαφημίσεις «φιλοξενούν» κυρίως υποψηφίους, η έρευνα ωστόσο πραγματοποιήθηκε σε προγενέστερο χρόνο καταδεικνύοντας ως «πρωταθλητές» των διαφημιστικών ταμπλό: τσιγάρα, αυτοκίνητα και νυχτερινά κέντρα.
Κι αυτά συμβαίνουν παρ΄όλο που το νομοθετικό πλαίσιο κρίνεται πλήρες και σαφές. Την εξήγηση δίνουν τα μέλη της ομάδας εργασίας που ολοκλήρωσε την έρευνα, επισημαίνοντας πως στην υπόθεση «εμπλέκονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα για ιδιωτικές εταιρείες, ιδιοκτήτες ακινήτων αλλά και για τους ίδιους τους δήμους».
Υπενθυμίζουν πως τα έσοδα για δήμους κυμαίνονται μεταξύ 30-50 ευρώ/τμ (εντός σχεδίου) και τα πρόστιμα για τις παράνομες φθάνουν έως και 200% του τέλους διαφήμισης. Για την αντιμετώπιση του φαινομένου, προτείνεται: να εξεταστεί το ενδεχόμενο χαρακτηρισμού από τη νομοθεσία της παράνομης υπαίθριας διαφήμισης ως βίας, να απαγορευτεί πλήρως η διαφήμιση τσιγάρων, να απλοποιηθεί η αδειοδότηση των επιγραφών και να απομακρυνθούν άμεσα οι διαφημίσεις από διατηρητέα κτίρια.ΜΠ.ΓΙΑΝ.»}.