Για να εξυπηρετήσουν οι ΗΠΑ τα συμφέροντά τους επέβαλαν τη δικτατορία του 1967 (21η Απριλίου) στην Ελλάδα μέσα σε μια νύχτα. Ενώ την είχαν στα υπόψιν από το 1947,που διαδέχθηκαν τους ΄Αγγλους. Τότε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν ανακοίνωνε το περίφημο ιμπεριαλιστικό του δόγμα, στο όνομα της βοήθειας από τη χώρα του των «ελευθέρων εθνών για τη διατήρηση της ελευθερίας των».
Επιστημονικές ανακαλύψεις και δικτατορίες
Είχε προηγηθεί με απόφαση του ίδιου προέδρου ο βομβαρδισμός, με την πρώτη στην ιστορία του κόσμου ατομική βόμβα, της ιαπωνικής πόλης Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945. Με 150.000 θύματα από τα οποία 80.000 νεκροί. Και τα υπόλοιπα τραυματίες φρικτά παραμορφωμένοι από τη ραδιενέργεια. Για όλη τους τη ζωή. Τα σπίτια της πόλης που αριθμούσε τότε 400.000 κατοίκους ισοπεδώθηκαν κατά 90%. Στις 9 Αυγούστου 1945 μια δεύτερη ισχυρότερη αμερικάνικη ατομική βόμβα πλήττει μια άλλη ιαπωνική πόλη, το Ναγκασάκι. Η πόλη καταστράφηκε και βρήκαν το θάνατο 40.000 άτομα. Οι συνέπειες από τη μόλυνση λόγω της ραδιενέργειας υφίστανται ακόμα και σήμερα στις δύο αυτές πόλεις. ΄Ετσι με τις απάνθρωπες αυτές ενέργειες επισφραγιζόταν το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Και οι ΗΠΑ, δια του Τρούμαν, έκαναν επίδειξη του μονοπωλίου του ατομικού όπλου. Και της παγκόσμιας κυριαρχίας τους δια του τρόμου.
Αρχίζει η περίοδος του ψυχρού πολέμου και του πυρηνικού ανταγωνισμού ανάμεσα στις δυο υπερδυνάμεις, τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική ΄Ενωση. Υπογράφεται με πρωτοβουλία των ΗΠΑ στις 4 Απριλίου 1949 το «Βορειοατλαντικό Σύμφωνο». Που προέβλεπε τη δημιουργία του Βορειοατλαντικού Συνασπισμού. Του περίφημου ΝΑΤΟ (North Atlantic Treaty Organization). Που με το σχέδιο «Προμηθεύς» επέβαλε το 1967 τη δικτατορία στην Ελλάδα. Στο συνασπισμό αυτό μετείχαν εκτός των ΗΠΑ, ο Καναδάς και δέκα άλλες ευρωπαϊκές χώρες. H Ελλάδα εντάχθηκε σ΄αυτό το 1952. Επακολούθησε τον Οκτώβριο του 1953 η υπογραφή Ελληνοαμερικάνικης συμφωνίας για παραχώρηση βάσεων από την Ελλάδα στις ΗΠΑ. Γνωστή με το όνομα «περί στρατιωτικών ευκολιών».Που αργότερα έγιναν βάσεις ατομικών όπλων. Πέρα από τα ατομικά όπλα του έκτου αμερικάνικου στόλου. Ο οποίος περιφερόταν στη Μεσόγειο και ναυλοχούσε πολύ συχνά στον Πειραιά και σ΄άλλα Ελληνικά λιμάνια.
Οι βάσεις αυτές του θανάτου στρέφονταν κατά των τότε σοσιαλιστικών χωρών. Η Σοβιετική ΄Ενωση στη δημιουργία του ΝΑΤΟ απάντησε με τη δημιουργία του Συμφώνου της Βαρσοβίας στις 14-5-1955. Ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων είχε αρχίσει από την εποχή του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Λεπτομέρειες από τον ανταγωνισμό αυτό στο προσκήνιο και στα παρασκήνια γίνονται γνωστές ακόμα και σήμερα και έχουν να κάνουν με τις επιστημονικές ανακαλύψεις που έχουν τη δική τους συναρπαστική ιστορία.
Ορόσημο αποτελεί η διατύπωση εκ νέου των θεμελιωδών αρχών της φυσικής. Που αναθεωρούσε τις μέχρι τότε αντιλήψεις για το χώρο και το χρόνο. Η διατύπωση αυτή έγινε με δημοσίευση σχετικού άρθρου σε επιστημονικό περιοδικό τον Ιούνιο του 1905 από έναν ειδικό τεχνικό τρίτης κλάσεως του ελβετικού Γραφείου Ευρεσιτεχνιών. Πρόκειται για τον Αϊνστάιν. Οι νέες θεμελιώδεις αρχές και οι συνέπειές τους έγιναν γνωστές σαν ειδική θεωρία της σχετικότητας. Ονομάστηκε ειδική γιατί περιγράφει σωστά το σύμπαν μόνο σε ειδικές καταστάσεις στις οποίες η βαρύτητα θεωρείται αμελητέα.
Δύο από τις συνέπειες των νέων θεμελιωδών αρχών της φυσικής ήσαν: ΄Οτι η μάζα μπορεί να μετατραπεί σε ενέργεια. Σύλληψη στην οποία στηρίχτηκε πολλά χρόνια μετά η κατασκευή της ατομικής βόμβας. Και ότι όταν η ταχύτητα ενός σώματος πλησιάζει την ταχύτητα του φωτός η αδράνειά του αυξάνεται τόσο ραγδαία, ώστε όσο δυνατά κι αν το σπρώξουμε, δεν θα μπορέσει ποτέ να φθάσει ή να ξεπεράσει την ταχύτητα του φωτός.
Είναι η αρχή της παγκοσμιότητας της ταχύτητας του φωτός. Στην οποία βασίζεται έκτοτε ολόκληρη η φυσική. Από τότε και σε διάστημα περίπου εκατό ετών έχει αποδειχθεί ότι οι νέοι νόμοι που περιγράφουν με επιτυχία το πραγματικό σύμπαν υπακούουν στην αρχή της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Οι επιστήμονες βέβαια είχαν στηριχθεί στις ιδέες του Αϊνστάιν για την κατασκευή της ατομικής βόμβας. ΄Ομως αυτό δεν σημαίνει ότι εκείνος ήταν υπεύθυνος για τη χρησιμοποίησή της. ΄Ελεγε στις 10 Σεπτεμβρίου 1945 μετά το βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι:
« Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πατέρα της ατομικής ενέργειας. Η συμβολή μου ήταν αποκλειστικά έμμεση. Στην πραγματικότητα δεν είχα προβλέψει ότι η απελευθέρωση της ατομικής ενέργειας θα ήταν δυνατό να επιτευχθεί στην εποχή μου. Απλώς το πίστευα ως θεωρητική δυνατότητα. Η πραγματοποίησή της έγινε εφικτή μέσω της τυχαίας ανακάλυψης της αλυσιδωτής αντίδρασης. Και αυτό το γεγονός δεν θα μπορούσα να το έχω προβλέψει».
Την ίδια χρονική στιγμή πρόσθετε: «Το μυστικό της βόμβας πρέπει να παραδοθεί σε μια παγκόσμια κυβέρνηση. Αν φοβάμαι την τυραννία μιάς παγκόσμιας κυβέρνησης; Ασφαλώς και φοβάμαι. Αλλά φοβάμαι ακόμη περισσότερο την έλευση ενός πολέμου. Κάθε κυβέρνηση είναι σίγουρα κακή, ως ένα βαθμό. Αλλά μια παγκόσμια κυβέρνηση είναι προτιμότερη από την πολύ μεγαλύτερη συμφορά του πολέμου».
Πριν τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα, τον Μάρτιο του 1945, είχε στείλει επιστολή στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ρούσβελτ. Με την οποία τον προειδοποιούσε για τα καταστροφικά αποτελεσματα της ατομικής βόμβας. Είχε δε δηλώσει στην εφημερίδα Τάϊμς της Ν.Υόρκης της 19ης Αυγούστου 1946 ότι ήταν βέβαιος ότι αν ζούσε ο Ρούσβελτ θα είχε απαγορεύσει το βομβαρδισμό της Χιροσίμα. Που έγινε επί Τρούμαν. Επίσης σε μια επιστολή του προς τον Αμερικανό επιστήμονα Λάϊνους Πάουλιγκ ο Αϊνστάιν έγραφε: «΄Ενα λάθος έκανα στη ζωή μου.΄Οταν υπέγραφα εκείνη την επιστολή προς τον Πρόεδρο Ρούσβελτ στις 2 Αυγούστου 1939. Συνηγορώντας υπέρ της κατασκευής της ατομικής βόμβας.΄Ισως όμως η ενέργειά μου αυτή συγχωρηθεί. Αν ληφθεί υπόψη πως εκείνη την εποχή όλοι θεωρούσαμε πολύ πιθανό ότι οι Γερμανοί ασχολούνται με το ίδιο πρόβλημα. Και ότι ίσως κατόρθωναν να χρησιμοποιήσουν την ατομική βόμβα για να ανακηρυχθούν κυρίαρχη φυλή».
Ηταν δε κατηγορηματικός για την ανάγκη μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, που θα χειριζόταν τα θέματα των ατομικών όπλων, ώστε έλεγε: «Αν δεν είναι ρεαλιστική η ιδέα μιάς παγκόσμιας κυβέρνησης τότε μία μόνο ρεαλιστική άποψη του μέλλοντός μας υπάρχει: Γενικευμένη καταστροφή του ανθρώπου από τον άνθρωπο». Στις 15 Σεπτεμβρίου 1945 δήλωνε στους Τάιμς της Ν.Υόρκης: «Μοναδικός τρόπος για να σωθεί ο πολιτισμός και το ανθρώπινο γένος είναι να δημιουργηθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση. Και να θεμελιωθεί η ασφάλεια των εθνών πάνω στο νόμο».
Το 1948 έλεγε: «Συνηγορώ υπέρ μιάς παγκόσμιας κυβέρνησης. Επειδή είμαι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος μέσω του οποίου θα μπορούσε να αποκλειστεί ο τρομερότερος κίνδυνος (από τα ατομικά όπλα) που αντιμετώπισε ποτέ ο άνθρωπος. Η αποφυγή της ολοκληρωτικής καταστροφής πρέπει να αποτελέσει στόχο πρώτης πρωτεραιότητας. ΄Εναντι οποιουδήποτε άλλου». Αν δεν μεσολαβούσε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος οι επιστήμονες και των δύο υπερδυνάμεων θα ήσαν απασχολημένοι με την έρευνα του διαστήματος. Και ίσως η θεωρία για την ύπαρξη μαύρων τρυπών και τις στρεβλώσεις του χωρόχρονου να είχε επιβεβαιωθεί πλήρως. Εν πάσει περιπτώσει οι γνώσεις που είχαν αποκομίσει οι επιστήμονες απ΄αυτήν την έρευνα χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή ατομικών και αργότερα υδρογονικών βομβών και από τις δυο υπερδυνάμεις. Το 1939 ορισμένοι ονομαστοί Αμερικανοί φυσικοί, όπως ο Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ και άλλοι διερευνούσαν τους αστέρες νετρονίων. Και τις μαύρες τρύπες. Ενώ ο Τζόν Γουήλερ (John Wheeler) και άλλοι διατύπωναν τη θεωρία της πυρηνικής σχάσης. Δηλαδή τη διάσπαση βαρέων ατομικών πυρήνων. ΄Οπως του ουρανίου.΄Η του πλουτωνίου. Σε μικρότερα κομμάτια. Μετά τον βομβαρδισμό τους με νετρόνια.
Πρόβλεψαν ότι ο πυρήνας ουρανίου -235 θα ήταν ο πιο αποτελεσματικός για τη συντήρηση αλυσιδωτών αντιδράσεων. Καθώς και ο πυρήνας πλουτωνίου-239. Το ουράνιο -235 έγινε αργότερα το υλικό για τη γόμωση της βόμβας που κατέστρεψε τη Χιροσίμα. Και το πλουτώνιο -239 επειδή είναι ένα είδος πυρήνα που δεν υπάρχει στη φύση, οι Αμερικανοί ειδικοί έμαθαν να το παρασκευάζουν σε πυρηνικούς αντιδραστήρες. Και το χρησιμοποίησαν ως υλικό για τη γόμωση της βόμβας που κατέστρεψε το Ναγκασάκι.
Την ίδια χρονιά και ακριβώς την 1η Σεπτεμβρίου 1939 ο Χίτλερ εισέβαλε στην Πολωνία. Αρχίζει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Στο μεταξύ στην ΕΣΣΔ το καλοκαίρι του 1941, όταν η Γερμανία εισέβαλε στη χώρα, οι Σοβιετικοί επιστήμονες εγκατέλειπαν την πυρηνική έρευνα. Και στράφηκαν σε πεδία που θα απέφεραν γρήγορα αποτελέσματα. Για την άμυνα της αχανούς Σοβιετικής ΄Ενωσης. Προσπαθούσαν με πειράματα στο Καζάν, ενώ οι Γερμανοί είχαν φτάσει στο Λένινγκραντ, να βελτιώσουν την ισχύ βομβών κανονικού τύπου. Παράλληλα Γερμανοί και Αμερικάνοι εργάζονταν πυρετωδώς για την κατασκευή της ατομικής βόμβας.
Οι Σοβιετικοί το 1943 σχημάτισαν μια μικρή επίλεκτη ομάδα επιστημόνων για τον ίδιο σκοπό. Το 1945 όταν οι Αμερικανοί βομβάρδισαν Χιροσίμα και Ναγκασάκι η επίλεκτη ομάδα των Σοβιετικών είχε αναπτύξει λεπτομερή θεωρητική ανάλυση των πυρηνικών αντιδραστήρων παρασκευής πλουτωνίου -239. Και είχε κατασκευάσει πολλά πιθανά σχέδια βομβών. Λέγεται ότι παράλληλα με τις δικές τους προσπάθειες οι Σοβιετικοί, μέσω κατασκόπων, έβαλαν στο χέρι το σχέδιο της βόμβας των Αμερικάνων. Που βασιζόταν στο πλουτώνιο. Τελικά έβαλαν το δικό τους σχέδιο στην άκρη και συνέχισαν το πρόγραμμά τους με το αμερικάνικο σχέδιο. Και στις 29 Αυγούστου 1949 το πρόγραμμά τους στέφθηκε με επιτυχία: όταν η πρώτη ατομική βόμβα εξερράγη σε μια δοκιμή που έγινε στο Σεμιπαλατίνσκ της Σοβιετικής Ασίας.
Μετά απ΄αυτήν την επιτυχία οι Σοβιετικοί επέστρεψαν στο δικό τους σχέδιο και βάσει αυτού κατασκεύασαν ατομική βόμβα. Που δοκιμάστηκε με επιτυχία το 1951.΄Οταν έγινε γνωστή στην Αμερική η πρώτη επιτυχής δοκιμή των Σοβιετικών δημιούργησε πανικό. Ο γνωστός Μακ Κάρθυ εξαπολύει παντού στις ΗΠΑ κυνήγι μαγισσών. Για να βρεί κατασκόπους, κομμουνιστές και συνεργάτες τους.΄Ετσι οδηγήθηκε στην ηλεκτρική καρέκλα με κατασκευασμένη δίκη και με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της ΕΣΣΔ το ζεύγος των Αμερικανών ατομικών επιστημόνων ΄Εθελ και Γιούλιους Ρόζεμπεργκ.
Ο Αϊνστάιν είχε δηλώσει το 1953 για τη δραστηριότητα του Μακ Κάρθυ και των επιτροπών του: «Κάθε διανοούμενος που καλείται ενώπιον αυτών των επιτροπών οφείλει να αρνηθεί να καταθέσει. Με άλλα λόγια πρέπει να είναι προετοιμασμένος για φυλάκιση και οικονομική καταστροφή. Προς το συμφέρον της πολιτιστικής ευημερίας της χώρας του». Τελικά ο ανταγωνισμός των πυρηνικών εξοπλισμών οδήγησε στην ιδέα της κατασκευής της υπερβόμβας. Δηλαδή της βόμβας υδρογόνου. ΄Οπλου που στηρίζεται στη σύντηξη πυρήνων υδρογόνου και το σχηματισμό ηλίου.
Την 1η Νοεμβρίου 1952 οι Αμερικάνοι πραγματοποίησαν την έκρηξη ενός μηχανισμού τύπου βόμβας υδρογόνου.Που δεν μπορούσε όμως να μεταφερθεί με αεροπλάνο ή με πύραυλο. Αλλά ήταν 800 φορές ισχυρότερη από τη βόμβα που κατέστρεψε τη Χιροσίμα. Παράλληλα οι Σοβιετικοί επιστήμονες, εργαζόμενοι πυρετωδώς, πραγματοποίησαν στις 12 Αυγούστου 1953 στο Σεμιπαλατίνσκ έκρηξη της δικής τους υδρογονοβόμβας. Που μπορούσε να μεταφερθεί με αεροπλάνο και ήταν 30 φορές ισχυρότερη από τη βόμβα της Χιροσίμα.
Την 1η Μαρτίου 1954 οι Αμερικάνοι δοκίμασαν επιτυχώς μια άλλη υπερβόμβα που μπορούσε να μεταφερθεί και η ενέργεια της έκρηξης ισοδυναμούσε με την ενέργεια 1.300 βομβών Χιροσίμα. Επίσης τον Μάρτιο του 1954 οι Σοβιετικοί ανακάλυψαν, ανεξάρτητα από τους Αμερικάνους, μια αμερικάνικη ιδέα που είχε προηγηθεί και επικεντρώθηκαν στην κατασκευή μιας πραγματικής υπερβόμβας. Που θα μπορούσε να έχει όσο μεγάλη καταστροφική ισχύ επιθυμούσαν!
Χρειάστηκαν δεκαοκτώ μήνες για τον σχεδιασμό και την κατασκευή της. Στις 23 Νοεμβρίου 1955 σε δοκιμή της η βόμβα εξερράγη επιτυχώς απελευθερώνοντας ενέργεια 300 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Χιροσίμα. Μεταξύ των άλλων μια επιτροπή υπό τον Οπενχάϊμερ στις ΗΠΑ είχε εκφράσει την έντονη αντίθεσή της στο υπερεντατικό πρόγραμμα κατασκευής υπερβόμβας.Τελικά αργότερα, οι Σοβιετικοί με τις επιδόσεις τους κατάφεραν να κατασκευάσουν και να δοκιμάσουν επιτυχώς μια τρομερή υπερβόμβα με ισχύ 5.000 βομβών Χιροσίμα!
Αυτά ήσαν μερικά από τα αποτελέσματα του ψυχρού πολέμου. Το 1994 Ρώσοι και Αμερικάνοι είχαν οπλαστάσια με ισχύ περίπου 30 βόμβες Χιροσίμα! Παρότι πρόκειται για πραγματικές βόμβες υδρογόνου δεν είναι περισσότερο ισχυρές από μια μεγάλη ατομική βόμβα. ΄Αρα ο ανταγωνισμός των πυρηνικών εξοπλισμών των δυο υπερδυνάμεων απέβλεπε στην ψυχολογική κατατρομοκράτηση του αντιπάλου. Ο κόσμος είχε πολωθεί στους δύο αυτούς πόλους: Ανατολή και Δύση. Με όλες τις γνωστές συνέπειες.
΄Ετσι γράφηκε η ιστορία. Οι σχετικοί χειρισμοί των ηγεσιών των δυο υπερδυνάμεων κρίθηκαν και επικρίθηκαν. Αλλά δεν μπορούν να αλλάξουν. Μπορεί όμως να αλλάξει ο τρόπος που σκέπτονται οι άνθρωποι και ενεργούν για να μην καταστρέψουν τον Πλανήτη. Στα πλαίσια αυτής της γιγαντιαίας αντιπαράθεσης επιβλήθηκε η δικτατορία στην Ελλάδα με τη θέληση της τότε αμερικάνικης ηγεσίας και του ΝΑΤΟ.
Η Δικτατορία των συνταγματαρχών και οι ΗΠΑ
Από την εποχή της δικτατορίας του Μεταξά, την 4η Αυγούστου 1936, ως τον εμφύλιο πόλεμο και μετά τον εμφύλιο στα πλαίσια της επικυριαρχίας των ξένων στην Ελλάδα, οι ξένοι βοήθησαν στη δημιουργία διαφόρων παρακρατικών και παραστρατιωτικών οργανώσεων.΄Η διείσδυσαν σε υφιστάμενες τέτοιες οργανώσεις. Για να ελέγχουν. Να επεμβαίνουν. Και να κατευθύνουν την πολιτική ζωή της χώρας. Ανάλογα με τις κάθε φορά επιδιώξεις τους. Μια τέτοια οργάνωση δημιουργήθηκε στη Μέση Ανατολή στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής. Από αντικομμουνιστές αξιωματικούς. Σε συνεργασία με τους ΄Αγγλους. Με το όνομα Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών (ΙΔΕΑ). Επίσης στη Μέση Ανατολή δημιουργήθηκαν οι Οργανώσεις: ΄Ενωση ΄Ελλήνων Νέων Αξιωματικών (ΕΕΝΑ). Και Σύνδεσμος Αξιωματικών Νέων (ΣΑΝ).
Οι Πραξικοπηματίες του 1967 ανήκαν σ΄αυτές τις οργανώσεις. Κυρίως στην μυστική ΕΕΝΑ. Με επικεφαλής από παλιά ή αργότερα τον αρχιπραξικοπηματία του 1967 Παπαδόπουλο. Ο ΙΔΕΑ έκανε απόπειρα επιβολής πραξικοπήματος στις 31 Μαϊου 1951. Οι συνωμότες όχι μόνο έμειναν ατιμώρητοι αλλά προωθήθηκαν σε θέσεις κλειδιά στο Στρατό. Ο γνωστός Αμερικανός πρεσβευτής Πιουριφόι, όπως έγραφαν οι εφημερίδες της 12-1-1952, αξίωνε από την κυβέρνηση Πλαστήρα να μην «γίνουν διώξεις αξιωματικών δια παλαιάς υποθέσεις». Επρόκειτο για συνωμότες αξιωματικούς που ανήκαν στον ΙΔΕΑ. Και δεν έγιναν.
Οι κυβερνήσεις Καραμανλή που προέκυψαν από τις εκλογές της 19ης-2-1956 , 11-5-1958, και 29-10-1961 ήσαν κυβερνήσεις μειοψηφίας του εκλογικού σώματος. Και λόγω των εκλογικών συστημάτων, της βίας και της νοθείας από μειοψηφία στο λαό μετατρέπονταν σε πλειοψηφία βουλευτών στη Βουλή. Είναι χαρακτηριστική σχετική καταγγελία μετά τις εκλογές του 1956 της «Δημοκρατικής΄Ενωσης». Η οποία είχε σχηματισθεί με πρωτοβουλία της ΕΔΑ, του Γ. Παπανδρέου κλπ: «΄Ενώ ο λαός έδωσε την πλειοψηφία στη Δ.Ε. (με διαφορά 25.000 ψήφων από την ΕΡΕ) το εκλογικό σύστημα της κυβερνήσεως μεταβάλλει την πλειοψηφία του λαού σε μειοψηφία βουλευτών. Η βία και η νοθεία που ησκήθη δεν έχει προηγούμενο».
Ο Παπαδόπουλος είχε χρησιμοποιηθεί από τον Κ. Καραμανλή σαν γραμματέας του γνωστού σχεδίου «Περικλής».Για τη διεξαγωγή των εκλογών βίας και νοθείας του 1961. Και σε επιτροπή για την αντιμετώπιση του κομμουνισμού μετά την άνοδο της ΕΔΑ στις εκλογές του 1958. Που ανέδειξε 79 βουλευτές στο Κοινοβούλιο.
Κράτος, Παλάτι υπό την Φρειδερίκη, και ποικιλώνυμες μυστικές και φανερές παρακρατικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις σε συνεργασία κρυφή και φανερή ασκούσαν την εξουσία. Την Μεγάλη λεγόμενη Χούντα που ήταν πιστή στο Παλάτι και ετοιμαζόταν να επιβάλει δικτατορία, την πρόλαβε η Μικρή Χούντα υπό τον Παπαδόπουλο και επέβαλε εκείνη τη δικτατορία του 1967. ΄Ετσι τις συνέπειες απο τα παιχνίδια για την εξουσία, τις δολοπλοκίες και τις συνωμοσίες πολιτικών κυβερνήσεων, Στρατού, Παλατιού, Αμερικανών,CIA, NATO και παρακράτους δεν τις υπέστη μόνο η Ελλάδα, αλλά και οι δολοπλόκοι που βρέθηκαν εκτός νυμφώνος. ΄Ισως πριν την ώρα τους. ΄Οπως έγινε με το Παλάτι.
Το κοινωνικό και το πολιτικό γίγνεσθαι φέρνει συχνά στο προσκήνιο σε ρόλο πρωταγωνιστού τέτοια πρόσωπα σαν τον Παπαδόπουλο. Που δεν είναι άξια παρά για περιφρόνηση. Και που σε ομαλό δημοκρατικό καθεστώς δεν θα ασχολιόταν κανείς μαζί τους. Παρά μόνο για να εκφράσει τον αποτροπιασμό του.
Και όμως μέσα σε δημοκρατίες γαλουχούνται τέτοιοι προβοκάτορες και συνωμότες. ΄Οπως γίνεται από καταβολής κόσμου. Τέτοιοι συνωμότες δεν ήσαν ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ; Και όχι μόνο; Κι αυτούς τους φασίστες δικτάτορες ως και τους εξτρεμιστές αμερικανούς στρατοκράτες τύπου Μάκ Κάρθυ δεν είχε για πρότυπα ο νευρωτικός αρχιπραξικοπηματίας και οι περί αυτόν; Και ποιές οι ιδεές τους; Μα ασφαλώς οι φασιστικές.
Για του λόγου το αληθές: Όπως έγινε γνωστό μετά τη μεταπολίτευση αυτός ο Παπαδόπουλος ήταν πράκτορας της Γκεστάπο και της CIA. Ο εκ δεξιών του Προέδρου στρατοδίκης στη δίκη του Ν.Μπελογιάννη που καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε τον Μάρτιο του 1952. Εκτελεστής μαζί με άλλους επί Γερμανικής κατοχής, όπως γράφτηκε τον Μάιο του 1981 στον Τύπο, των 22 πατριωτών στο μπλόκο της Καλογρέζας την 15η-3-1944.΄Ηταν επίσης ο οργανωτής του γνωστού δήθεν σαμποτάζ του ΄Εβρου το 1965. Αντισυνταγματάρχης τότε. Που το απέδωσε στους «κομμουνιστάς». Και που ο Ηλίας Ηλιού είχε καταγγείλει στη Βουλή ότι κάποιος άλλος είναι ενδεχόμενο να τον μιμηθεί και να οργανώσει παρόμοια πρόκληση. Για να δέσει κάποιο πρωϊνό χιλιάδες ΄Ελληνες. Όπως και έγινε από τον ίδιο την 21η Απριλίου 1967. Και όχι από άλλον.
Ο Παπαδόπουλος όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε καν το 1965, γιατί ήταν της εμπιστοσύνης όχι μόνο του Κ.Καραμανλή στο παρελθόν. Αλλά εκείνη την εποχή και του Γ.Παπανδρέου. Ο οποίος τον προστάτευε. Αργότερα ήταν επίσης της εμπιστοσύνης των κυβερνήσεων των λεγόμενων αποστατών. Και φυσικά των Αμερικάνων. Ανεμπόδιστοι αυτός και πολλοί άλλοι αξιωματικοί του Στρατού ανήρχοντο στην ιεραρχία και επέβαλαν τη δικτατορία. Αφού πρόλαβαν τη Μεγάλη Χούντα των Στρατηγών.
Γιατί επιβλήθηκε η δικτατορία; Το «μέγα» επιχείρημα: Να σωθεί η Ελλάδα από τον κομμουνισμό. Ο κομμουνιστικός όμως κίνδυνος αποδείχθηκε ένα μεγάλο ψέμα. Μετά το πραξικόπημα, την 28η-4-1967 ο Παπαδόπουλος υπουργός τότε Προεδρίας της Κυβερνήσεως, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων έλεγε, ότι βρέθηκε πολεμικό υλικό που προοριζόταν για κομμουνιστικό πραξικόπημα:
«Πρόκειται περί υλικού το οποίον δια να μεταφερθεί από τους χώρους εις τους οποίους ευρέθη εχρειάσθησαν εβδομήντα οχήματα των τριών τόννων».Τον ρώτησαν: «Δύνασθε αυτήν την στιγμήν να δώσετε εις τον τύπον μέρος των αποδείξεων αι οποίαι περιλαμβάνονται εις τα εβδομήντα φορτία;». Απάντηση: «Αυτή την στιγμήν όχι, εις 2-3 ημέρας οπωσδήποτε». Οι πραξικοπηματίες είπαν ότι θα εκθέσουν το «υλικό» αυτό σε έκθεση στο Ζάππειο. Αλλά αφού ήταν ψέμα δεν έδωσαν συνέχεια. Αργότερα οι ίδιοι παραδέχτηκαν ότι δεν υπήρχε κομμουνιστικός κίνδυνος.
Μετά τη μεταπολίτευση στη δίκη των πρωταγωνιστών της δικτατορίας το 1975 κατατέθηκαν από δημοκρατικούς αξιωματικούς διαφωτιστικά στοιχεία: για την δραστηριότητα των πραξικοπηματιών πριν την 21η Απριλίου 1967, όπως:΄Οτι ο Παπαδόπουλος από το 1956 ακόμα είχε εισηγηθεί «κάποια εκτροπή» αν έπαιρνε η Αριστερά μεγάλο ποσοστό ψήφων στις εκλογές.΄Οτι το 1961 είχε γίνει συνάντηση Παπαδόπουλου με άλλους χουντικούς στο Παγκράτι με σκοπό την εκτροπή.΄Οτι η ομάδα Παπαδόπουλου είχε αρχίσει να σχηματίζεται την εποχή της απόπειρας πραξικοπήματος του ΙΔΕΑ το 1951.΄Οτι το 1956-1967 η ομάδα ανεξαρτητοποιείται και διευρύνεται. Και ότι είχε συνεχή δραστηριότητα με συνεδριάσεις και άλλες ενέργειες. Η ομάδα αυτή αναμίχθηκε στο εκλογικό πραξικόπημα του 1961. Και το 1963 στη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη!
Επί της τότε κυβερνήσεως Ενώσεως Κέντρου έγινε προσπάθεια διασκόρπισης, όσων αποτελούσαν την ΕΕΝΑ. Η διασπορά αυτή βοήθησε να προχωρήσουν στην προπαρασκευή του πραξικοπήματος. Αφού προηγούμενως κατέλαβαν καίριες θέσεις στο Στράτευμα. Ο Παπαδόπουλος με την ανοχή του αρχηγού ΓΕΣ Σπαντιδάκη τοποθετήθηκε στο Γ΄ Γραφείο του ΓΕΣ. Ο Μακαρέζος κατέλαβε νευραλγική θέση στην ΚΥΠ. Το 1957-1958 που ήταν γενικό το αίτημα της διάλυσης του ΙΔΕΑ και του «πρώτου πυρήνα της χούντας» επενέβησαν τα ανάκτορα και οι ξένοι διότι «δεν συνέφερε η διάλυσή τους γενικότερα στο ΝΑΤΟ».΄Ιλη δε από δεκαεφτά άρματα μάχης της 20ης Μεραρχίας που μεταφέρθηκε στην Αθήνα για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1967 κρατήθηκε με διαταγή του αρχηγού ΓΕΣ Σπαντιδάκη για «καλύτερη συντήρηση». Και χρησιμοποιήθηκε στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.
Είχε διαπιστωθεί, όπως κατέθεσαν οι μάρτυρες, ότι η ομάδα του Παπαδόπουλου μυούσε αξιωματικούς στις «αρχές της αξιοκρατίας και της 4ης Αυγούστου». Με την κάλυψη του Σπαντιδάκη. Η ομάδα αυτή τοποθετούσε πράκτορες και εγκαθέτους στους φορείς εξουσίας.΄Οπως στην Προεδρία της Κυβερνήσεως. Στις ένοπλες δυνάμεις. Και στα υπουργεία. Δημιουργούσε κέντρα προκλήσεως.΄Οπως έγινε με το δήθεν σαμποτάζ του ΄Εβρου. Με εκρήξεις βομβών κ.λ.π. Κατορθώνοντας έτσι να υποβάλλουν και να κατευθύνουν ακόμα και την κυβερνητική γραμμή και προπαγάνδα.
Ο αντιστράτηγος Κ. Βιδάλης που το πραξικόπημα τον βρήκε επιτελάρχη του Γ΄ Σώματος Στρατού κατέθεσε ότι ο Σπαντιδάκης προσωπικά του έδωσε τη διαταγή εφαρμογής του σχεδίου του ΝΑΤΟ Προμηθεύς. Επίσης κατατέθηκε ότι από το 1960 με τη βοήθεια του αρχηγού ΓΕΣ Καρδαμάκη οι χουντικοί είχαν καταλάβει θέσεις κλειδιά στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Το 1964 επί κυβερνήσεως Ενώσεως Κέντρου ο μηχανισμός του ΙΔΕΑ βρέθηκε άθικτος. Και όλοι οι πραξικοπηματίες στην Αθήνα. ΄Η σε επίζηλες θέσεις στο εξωτερικό. Οι δε μεταθέσεις αξιωματικών γίνονταν ουσιαστικά από το Παλάτι. Και τον γνωστό ανακτορικό Υπουργό Εθνικής Αμύνης Γαρουφαλιά. Σε συνεργασία με το Πεντάγωνο του Αμερικάνικου Στρατού. Τον διοικητή στην Ελλάδα της Αμερικάνικης Στρατιωτικής Αποστολής. Και το κλιμάκιο της CIA στην Ελλάδα.
Στην επιβολή της δικτατορίας συνέβαλαν και μεγάλες αμερικάνικες εταιρίες που ήσαν σύμβουλοι και προμηθεύτριες πολεμικού υλικού των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων. Αυτές καθώς και ελληνικές εταιρείες με την επιβολή πραξικοπήματος αποκόμισαν τεράστια κέρδη. Η επιβολή της δικτατορίας είχε επίσης στόχο τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου ενόψει και του τότε πολέμου των εφτά ημερών που εξαπέλυσε το Ισραήλ κατά των Αραβικών χωρών.
Όπως γράφηκε στον τύπο την 7η -6-1981 ο γνωστός Υπουργός Αμύνης του Ισραήλ Μωσέ Νταγιάν για μια ακόμα φορά επισκεπτόταν την Αθήνα την 20η Απριλίου 1967. Μια ημέρα πριν από το πραξικόπημα. Και είχε συνάντηση με τους επιτελείς της χούντας Μακαρέζο και Ασλανίδη.
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο: «Ελλάδα, CIA, NATO» του ΄Οσκαρ Λάρσεν, ο Παπαδόπουλος υπηρετούσε στη CIA από το 1952. Επαφές με τη CIA είχαν και άλλοι χουντικοί. Ανάμεσα στους οποίους και ο Ιωαννίδης. Ο οποίος ανέτρεψε με εντολή της το Νοέμβριο του 1973 τον Παπαδόπουλο. Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται ότι το πραξικόπημα προετοιμάστηκε στην Αμερική. Είναι επίσης γνωστό ότι ο Σάββας Κωνσταντόπουλος διευθυντής της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος» λίγο καιρό πριν το πραξικόπημα με διαλέξεις του στο ξενοδοχείο Χίλτον, που τις παρακολουθούσαν και συντηρητικοί πολιτικοί, απροκάλυπτα προέβαλε την ανάγκη επιβολής δικτατορίας.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Βήμα (26-4-1981) ο Παν. Κανελλόπουλος, που ήταν πρωθυπουργός κατά την επιβολή του πραξικοπήματος, έλεγε: Τον «Μάρτιο του 1967 εξερράγησαν μερικές βόμβες και μάλιστα κάποιες μικρές βόμβες, μπροστά στον «Ελεύθερο Κόσμο». Εμένα με κατέλαβε αμέσως η υποψία ότι αυτά είναι προβοκάτσια. Ότι δεν προέρχονται από εκείνους που δήθεν προήρχοντο. Αλλά ότι ήταν από κάποιους κύκλους που ήθελαν την ανωμαλία. Ηλίθιοι της άκρας δεξιάς είναι εκείνοι που προκαλούν αυτές τις ενέργειες. Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι το πραξικόπημα προετοιμάστηκε αρκετά πριν την εκδήλωσή του. Από δύο-τρία χρόνια πριν το προετοίμαζαν κάτω από ένα κλίμα που φορτιζόταν συνεχώς από την ανησυχία ότι δήθεν θα επικρατούσε ο κομμουνισμός…Και εγώ ο ίδιος είχα πέσει θύμα κάποια στιγμή και πίστευα αυτά τα χαρτιά που έστελναν από το Επιτελείο και από την ΚΥΠ».
Με τέτοιες προετοιμασίες οι συνταγματάρχες έφτασαν στην εφαρμογή του σχεδίου του ΝΑΤΟ Προμηθεύς.Το σχέδιο αυτό προέβλεπε την εφαρμογή μιάς σειράς μέτρων βίας. Για τη μετατροπή της Ελλάδας σε απέραντο στρατόπεδο σε περίπτωση δήθεν «επίθεσης από βορρά». Για τους αξιωματικούς που δεν ήσαν μυημένοι στο πραξικόπημα η διαταγή να κινητοποιήσουν τα στρατιωτικά τμήματα την κατάλληλη ώρα δικαιολογήθηκε με την εκτέλεση «εκτάκτων γυμνασίων του ΝΑΤΟ».
Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό είχαν καταρτισθεί κατάλογοι όσων θα συλλαμβάνονταν. Οι κατάλογοι αυτοί περιελάμβαναν κομμουνιστές μέχρι δεξιούς δημοκράτες.
Επί εφτά χρόνια η Ελλάδα φιμώθηκε. Υπολογίζεται ότι περίπου εκατόν πενήντα χιλιάδες ΄Ελληνες πέρασαν από τα αστυνομικά τμήματα. Χιλιάδες εξορίστηκαν επί χρόνια σε διάφορα στρατόπεδα. Φυλακίστηκαν. Βασανίστηκαν. Και πολλοί πέθαναν. Υπό τις άναρθρες κραυγές του αρχιπραξικοπηματία. Που ζήλωσε δόξα Χίτλερ και Μουσολίνι. Επισσωρεύοντας δεινά στη χώρα και στην Κύπρο. Και εκεί η απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου έδωσε αφορμή για την επέμβαση της Τουρκίας υπό την καθοδήγηση των Αμερικάνων. Που οδήγησε στον γνωστό διαμελισμό του νησιού. Και τα εντεύθεν δεινά του Κυπριακού λαού.