Καθημερινό έγκλημα στο οδικό δίκτυο
Θυμάσαι παιδί μου που σε κράταγα απ΄το χέρι
Τους δρόμους πως βαδίζαμε μαζί όλο χαρά
Θυμάσαι πώς μας χάϊδευε το μυρωμένο αγέρι
Και τα πουλιά πετούσανε με δυνατά φτερά
Στην άσφαλτο Δημήτρη, θυμίσου
Οι διαφημιστές πήραν την ζωή σου
΄Εκανα Θεό τον πόνο και συντάξαμε και Νόμο
Κλαίει ο ήλιος κι η βροχή, κλαίνε η γη και οι ουρανοί
για τον άδικο χαμό σου μια γιατρειά υπάρχει μόνο
Το δάκρυ έπιασε σπαθί κι ο νόμος θα επιβληθεί.
2007
Οι «δολοφονημένοι» της Πασχαλινής εξόδου