Η ως άνω φωτ.εικονίζει παράνομη διαφημιστική γιγαντοαφίσα,δια της οποίας διαφημίζεται ο νέος τηλεοπτικός σταμός Ε, όπως ονομάστηκε ,πρόσφατα ο «902» μετά την πώλησή του. Ως νέος ιδιοκτήτης του σταθμού φέρεται σύμφωνα με πάρα πολλά δημοσιεύματα,τα οποία δεν έχουν διαψευσθεί, ότι είναι ο κ.Φίλιππος Βρυώνης, ο οποίος ήταν και ο βασικός μέτοχος της διαφημιστικής Α.Ε. ΑΛΜΑ ΑΤΕΡΜΩΝ, εξαιτίας των παράνομων διαφημιστικών παγίδων θανάτου της οποίας, πολλοί νέοι κυρίως, συμπολίτες μας, έχουν χάσει την ζωή τους.
Το έγκλημα της τοποθέτησης και της εκμετάλλευσης των ως άνω διαφημιστικών πινακίδων είχε χαρακτηριστεί σύμφωνα με την με αριθ.9/2009 εγκύκλιο το αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικ.Μαύρου ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ και υποστηρίζεται δι΄αυτής της εγκυκλίου ότι η σύλληψη και η παραπομπή του δράστη στο Αυτόφωρο είναι δυνατή όχι μόνο τη στιγμή της τοποθέτησης των πινακίδων, αλλά και οποτεδήποτε διαπιστωθεί.
Συγκεκριμένα το Δεκέμβριο του 2009 ο τύπος και τα άλλα ΜΜΕ είχαν ασχοληθεί με αυτή την εγκύκλιο, για να τεθεί τέρμα στην γενοκτονία της ασφάλτου και εξαιτίας των παράνομων αυτών διαφημιστικών πινακίδων. Τώρα οι ίδιοι άνθρωποι και ο τηλεοπτικός σταθμός Ε με τα ίδια εγκληματικά μέσα (παγίδες θανάτου της υπαίθριας διαφήμισης) παραβιάζουν τον νόμο.Η θέση τους είναι στο αυτόφωρο. Και να γιατί, όπως έγραφε την 7-12-2009, μεταξύ άλλων η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, δημοσίευμα το οποίο επαναδημοσιεύει η παρούσα ιστοσελίδα:
«ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ, για το οποίο προβλέπεται η σύλληψη του δράστη οποιαδήποτε στιγμή διαπιστωθεί, αποτελεί η παράνομη τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων κατά μήκος του οδικού δικτύου, σύμφωνα με εγκύκλιο του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικ. Μαύρου.
Η εγκύκλιος απευθύνεται προς το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, προκειμένου να διευκρινιστεί το ισχύον καθεστώς ως προς την τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων χωρίς την προβλεπόμενη άδεια και κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων. Υπογραμμίζει λοιπόν ο κ. Μαύρος ότι η σύλληψη και η παραπομπή του δράστη στο Αυτόφωρο είναι δυνατή όχι μόνο τη στιγμή της τοποθέτησης των πινακίδων, αλλά και οποτεδήποτε διαπιστωθεί.
Ειδικότερα, ο εισαγγελικός λειτουργός αναφέρει ότι η τοποθέτηση πινακίδων-επιγραφών στο οδικό δίκτυο της χώρας αποτελεί διαρκές έγκλημα, καθώς τελείται όχι μόνο τη στιγμή της τοποθέτησης, αλλά όσο διατηρείται η παράνομη κατάσταση η οποία προσβάλλει το έννομο αγαθό της ασφάλειας οδηγών και πεζών.
Υπέρ της αφαίρεσης των υπαίθριων διαφημιστικών πινακίδων από δρόμους και λεωφόρους έχει ταχθεί άλλωστε και το Συμβούλιο της Επικρατείας με τις αποφάσεις 909/2007 και 910/2007 του Α΄ Τμήματος, που στηρίχθηκαν στις διεθνείς συμβάσεις της Βιέννης για την οδική κυκλοφορία και την οδική σήμανση. Μάλιστα το ΣτΕ είχε επισημάνει τις αντιφάσεις μεταξύ του ΚΟΚ/1999 και τών διεθνών συμβάσεων, οι οποίες ωστόσο υπερίσχυσαν στην κρίση του.
Σύμφωνα με τις αποφάσεις του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, οι διεθνείς συμβάσεις που έχουν επικυρωθεί από τη χώρα μας υποχρεώνουν τα κράτη «να απαγορεύουν την τοποθέτηση στον ευρύτερο χώρο των οδών πάσης επιγραφής ή εγκαταστάσεως που θα ηδύνατο να προκαλέσει σύγχυση με τις (δημόσιες) πινακίδες κυκλοφορίας και να προκαλεί θάμβωση στους χρήστες των οδών ή να τους αποσπά την προσοχή».
Έτσι το ΣτΕ χαρακτήρισε ανίσχυρες τις διατάξεις του ΚΟΚ/1999 που αναγνωρίζουν στη διοίκηση τη δυνατότητα χορήγησης αδειών για την εγκατάσταση διαφημίσεων στους δρόμους, διατάσσοντας παράλληλα την αφαίρεση των διαφημιστικών πινακίδων που βρίσκονται σε πεζοδρόμια κατά παράβαση των ορισμών των Διεθνών Συμβάσεων. Σημείωνε μάλιστα στις αποφάσεις πως την υποχρέωση αυτή έχουν πρωτίστως οι δήμαρχοι ή οι πρόεδροι της κοινότητας και εφόσον δεν συμμορφωθούν, οφείλει να το κάνει το ΥΠΕΧΩΔΕ.»»