Πολυκύμαντη η ιστορία των Εβραίων(Ιουδαίων,Ισραηλινών).
Στην Παλαιστίνη μεταναστεύουν τον 18ο-16ο αι.π.Χ. από την
Μεσοποταμία,τότε κάνουν την εμφάνισή τους,σαν ημινομα-
δικές σημιτικές φυλές. Τον 13ο αι.π.Χ. υπόδουλοι στην Αίγυπτο πραγματοποιούν την γνωστή έξοδο. Το 1004-1000 π.χ. καθιδρύουν το Βασίλειο του Σαούλ και εν συνεχεία το Βασίλειο του Δαβίδ(1000-961 π.Χ.) και η πολιτική τους
επεκτείνεται από την Παλαιστίνη σε όλη τη Συρία.
Καταλαμβάνουν την Ιερουσαλήμ, η οποία γίνεται το πολιτικό
και θρησκευτικό τους κέντρο.
Με τη βασιλεία του Σολομώντα(961-922 π.Χ) ακμάζει και ευημερεί το Ισραήλ.Ο Σολομώντας έκτισε τον ομώνυμο ναό στην Ιερουσαλήμ που έγινε το κέντρο λατρείας του εβραϊκού λαού,του οποίου επίσημη θρησκεία είναι ο ιουδαϊσμός, που τον συνδέουν καθώς και την προέλευσή τους με τον πατριάρχη Αβραάμ.
Μετά τον Σολομώντα χωρίζεται το κράτος στο βασίλειο του Ισραήλ στα βόρεια, που το αποτελούσαν δέκα φυλές και το βασίλειο του Ιούδα στα νότια που το αποτελούσαν δύο φυλές,του Ιούδα και του Βενιαμίν με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ.
Το βόρειο βασίλειο καταστράφηκε από τους Ασσύριους το 721 π.Χ.και ο πληθυσμός εκτοπίστηκε χωρίς δικαίωμα επιστροφής, δημιουργώντας τον μύθο των δέκα χαμένων φυλών.
Το νότιο βασίλειο κατακτήθηκε από τους Βαβυλώνιους το 586
π.Χ.και ο ναός του Σολομώντα καταστράφηκε. Μετά από 70 χρόνια οι εξορισμένοι εβραίοι επανήλθαν για να εδραιώσουν την κοινότητά τους.
Την σκοτεινή αυτή εποχή οι εβραίοι συνέχισαν να ζουν στη νότια περιοχή του βασιλείου του Ιούδα υπό την κατοχή διαδοχικών αυτοκρατοριών(περσική,ελληνική,ρωμαϊκή).
Μετά τη μάχη της Ισσού ο Μ.Αλέξανδρος με την ίδρυση της Αλεξάνδρειας προσέλκυσε εκεί την ακμάζουσα εβραϊκή κοινότητα, η οποία δέχτηκε την επίδραση της ελληνικής παιδείας.
Το 250 π.Χ. μεταφράστηκε στα ελληνικά η Πεντάτευχος (Τορά) και επί Πτολεμαίου Β΄(μετάφραση των εβδομήκοντα)
ολόκληρη η Βίβλος.
Το 168 π.Χ. ο Σελευκίδης Αντίοχος Δ΄κατέλαβε την Ιερουσαλήμ, γκρέμισε το ναό, απαγόρευσε την εβραϊκή λατρεία και επέβαλε αναγκαστικό εξελληνισμό.
Επακολούθησαν οι Ρωμαίοι με τη σταύρωση του Ιησού και το 70 μ.Χ.κατέστρεψαν τον Ναό ο οποίος είχε κτιστεί εκ νέου,απαγόρευσαν στους εβραίους να ζουν στη Ιερουσαλήμ και τους έδιωξαν από τη γη τους.
Με τη βαβυλωνιακή εξορία αρχίζει η περίοδος της διασποράς. Οι εβραίοι δημιουργησαν στα αρχαία αυτά χρόνια μικρές κοινότητες στη Βαβυλώνα και στην Αίγυπτο.Στο Μεσαίωνα εξαπλώθηκαν στην Ισπανία και τη Γαλλία και κατά τους νεώτερους χρόνους στην Ανατολική Ευρώπη και στην Β.Αφρική.
Μετά το Ολοκαύτωμα ,που διέλυσε πολλές παλιές εβραϊκές κοινότητες, οι εβραίοι το 1948 συγκεντρώθηκαν στο νέο κράτος του Ισραήλ(περίπου 4 εκατομμύρια) και στις ΗΠΑ(5 εκατομμύρια).
Κατά τη Βιβλική περίοδο, ως αντάλλαγμα ισχυρίζονται οι Εβραίοι,που υπάκουσαν στον νόμο(Τορά=διδασκαλία) που παραδόθηκε από τον Θεό στον Μωϋσή, τους δόθηκε η θεϊκή υπόσχεση, ως επίλεκτου, περιούσιου λαού, για σχέση
προνομιακή με τον Θεό!
Κατά τη δεύτερη περίοδο της εβραϊκής ιστορίας ,τη Διασπορά,άρχισαν να θεμελιώνονται τα βασικά στοιχεία της μετέπειτα εβραϊκής θρησκείας(ραβινικός Ιουδαϊσμός) που περιέχονται στην Τορά,στις 10 δηλαδή εντολές που δόθηκαν στον Μωϋσή στο Ορος Σινά.Εκτός από την Τορά που περιλαμβάνεται στα πέντε πρώτα βιβλία της Π.Διαθήκης(Πεντάτευχος) οι ραβίνοι δίδασκαν οτι ο Θεός έδωσε στο Μωϋσή και την προφορική Τορά, μια συμπληρωματική σειρά νόμων,που καλύπτουν όλους τους τομείς της ζωής.Η προφορική αυτή παράδοση κωδικοποιήθηκε γραπτά στα τέλη του 2ου μ.Χ αι. και κατόπιν συζητήθηκε και σχολιάστηκε στο Ταλμούδ.
Κατά τη Μεσαιωνική περίοδο έγιναν διάφορες κωδικοποιήσεις του εβραϊκού νόμου(διδασκαλίας),παράλληλα αναπτύχτηκε και μια μυστική τάση με το όνομα Καβάλα(παράδοση).
Η εβραϊκή ταύτοτητα διατηρήθηκε μέχρι τώρα ,μέσω μιας κοινής πίστης στον Θεό,που ενισχύθηκε με τις κοινές παραδόσεις.
Κεντρικό μοτίβο των εβραϊκών πεποιθήσεων είναι η συμφωνία με τον Θεό και το ειδικό έργο για το οποίο θεωρούν ότι έχουν επιλεγεί από τον Θεό, σαν λαός, να επιτελέσουν!
Η θρησκεία τους αποτελεί μέσο διακυβέρνησης.Μόνο που στις μέρες μας παρέβησαν όλες τις θεϊκές εντολές και το Ολοκαύτωμα που υπέστησαν από τους Ναζί το εφαρμόζουν κατά γράμμα καίγοντας, σκοτώνοντας και ρημάζοντας την Μ.Ανατολή!
Το συμβόλαιο που υπέγραψε ο Μωϋσής με τον Θεό, στο όρος Σινά,πρόβλεπε οτι ο «εκλεκτός» Ισραηλινός λαός, δίκην καθαρής φυλής και ράτσας , δεν δεσμεύεται απο το συμβόλαιο αυτό και θα προβεί ως περιούσιος και αγαπητός στο Θεό λαός, στη γενοκτονία στην οποία προβαίνει στις μέρες μας στη Μ.Ανατολή;
Μεγάλε βασιλιά Σολομώντα στη θέση του πολιτισμού ο περιούσιος λαός σου σωρεύει ερείπια,καταστροφές και αίμα.
Σε διαγράφουν από τη Βίβλο.Τα πολυάριθμα έργα που σου αποδίδονται, όπως «Παροιμίες», «Εκκλησιαστής» ,»΄Ασμα Ασμάτων», «Σοφία,»Ψαλμοί του Σολομώντος» και «Ωδές» καίγονται στην πυρά της γενοκτονίας που έχει εξαπολύσει στη Μ.Ανατολή, ο «εκλεκτός λαός σου».
Σήκω Σολομώντα! Καίνε το «πιο όμορφο από τα τραγούδια σου», όπως λέει η Παλαιά Διαθήκη, το «ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ», γιατί καίνε ΕΚΕΙΝΗ, κι ΕΚΕΙΝΟΝ, την «Βοσκοπούλα» …το «κάλεσμα της αγάπης»!Καίνε εσένα. Μοιρολόγια ακούγονται και κλάματα και ουρλιαχτά και κραυγές και ανάθεμα στο Λίβανο και στο Ισραήλ ,στον κόσμο όλο. Σήκω και βάλε στο στόμα ΕΚΕΙΝΗΣ τους στίχους σου:
«Aς με γεμίσουνε τα χείλη σου φιλιά
γιατί η αγάπη σου
κι απ΄το κρασί καλύτερη.
Τα μύρα σου ευωδιάζουνε γλυκά
και τ΄όνομά σου μύρο που σκορπιέται,
γι΄αυτό κι οι νιές κοπέλες σ΄αγαπούν
Πάνω στα βήματά σου
σύρε με κι ας τρέξουμε…
Μαζί ας χαρούμε
κι ας γιορτάσουμε,
Πιότερο από κρασί,
από έρωτα ας μεθύσουμε.
Για πέσμου εσύ που τόσο σ΄αγαπώ
που βόσκεις το κοπάδι σου;
το μεσημέρι που το ξαποσταίνεις;
Για να μην τριγυρνώ και σε γυρεύω
μες στα κοπάδια των συντρόφων σου.
ΕΚΕΙΝΟΣ
Σε παρομοιάζω αγαπημένη μου,
μ΄ωραία φοραδοπούλα
ζεμένη στ΄άρματα του Φαραώ.
Τι όμορφα που είναι τα μάγουλά σου
στα σκουλαρίκια ανάμεσα,
κι ο τράχηλός σου μέσα στα γιορτάνια!
Στολίδια θα σου φτιάξουμε χρυσά
μ΄ασημοκόλλητα πετράδια…
Τ΄αποσιωπητικά Σολομώντα ίσως μπήκαν από ΕΚΕΙΝΗ, Λιβανέζα ή εβραιοπούλα δεν έχει σημασία. Το νέο Ολοκαύτωμα στο οποίο προβαίνει ο «περιούσιος λαός του Θεού», ο λαός σου, της έκλεισε το στόμα! Σήκω. Μόλις προφτάνεις…
Υπογραφή
Τορά, Ταλμούδ, Καβάλα….Θεός