ΜΕΡΟΣ Γ΄:Ημερίδα στην Ενωση Συντακτών(ΕΣΗΕΑ) στις 25 Ιουνίου 2008,για να θέσει τέρμα η Κυβέρνηση στη Γενοκτονία της Ασφάλτου.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ.
                        Μου έχει ζητήσει ο κ. Κλαπάκης από τους συνδιοργανωτές και ο κ. Αλεξανδρής. Και αμέσως μετά μπορεί να μιλήσει όποιος άλλος θέλει, απλά δηλώνοντας το όνομά του.
Σας ακούμε κύριε Κλαπάκη.
Δ. ΚΛΑΠΑΚΗΣ: Θα ξεκινήσω την ομιλία μου με το δικαίωμα ότι μετά από συζήτηση με τους παθόντες έκανα αίτηση στο Δήμο Αμαρουσίου, που συμμετέχω με ένα μικρό συνδυασμό ανεξάρτητο, να κατεβάσω εγώ τις παράνομες πινακίδες με ευθύνη μου, γιατί έλεγε ο Δήμαρχος ότι έχει «φουσκωτούς» η εταιρεία και δεν μπορεί και το ένα και το άλλο, και τα έξοδα, και με τους παθόντες να κατεβάσουμε εμείς τις πινακίδες. Είχα συνεννοηθεί και με την Αστυνομία να πάμε να τις κατεβάσουμε όλες. Και δεν θα ήθελε και πολύ μάλιστα, γιατί από πίσω θα ερχόντουσαν και πέντε φορτηγά με γύφτους, που θα τα μάζευαν επί τόπου.
                        Ο Δήμαρχος είπε: Όχι εσύ. Όλοι οι άλλοι (οι κομματικοί συνδυασμοί, που ήταν εκεί παρόντες) μπορούν να πουν ναι. Οι οποίοι ήταν εν γνώσει τους ότι θα έλεγαν όχι. Δηλαδή δεν θέλουν να τις κατεβάσουν τις πινακίδες. Όχι ότι δεν κατεβαίνουν.
                        Δεύτερον, η Βουλή. Σε όλους τους νόμους βάζει «παράνομο» κλπ. Δεν βάζει ποινή. Όταν σταματάς παράνομα, σε στέλνουν στο Δημόσιο Ταμείο να πληρώσεις τα 60 €. Όταν κατακλέβεις τα πάντα ή παρανομείς παντού, δεν σου βάζουν τίποτα. Αφήνει το λόγο έτσι κενό.
                        Τρίτον. Ο Τέρενς Κουίκ είχε πει: Σε κάθε γραφείο βουλευτή υπάρχει ο υπάλληλος του επιχειρηματία που καθορίζει το πρόγραμμα με τις εντολές του επιχειρηματία. Σαν υπάλληλος δηλαδή ο βουλευτής. Το είπε δημόσια στο ALTER. Δεν είδα καμιά απάντηση από κάποιον βουλευτή, να πει: εγώ δεν είμαι υπάλληλος. Και περιμένουμε εμείς να κατέβουν οι πινακίδες των επιχειρηματιών.
                        Όταν γίνονται εκλογές, εμείς λέμε, και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ –κι εγώ σ’ ένα κόμμα είμαι φυσικά, συμμετέχω με τον τρόπο που συμμετέχω, και ο καθένας φυσικά- γίνονται εκλογές, ο καθένας λέει: το κόμμα μου πήρε αυτό, το κόμμα μου πήρε το άλλο. Οι επιχειρηματίες κάθονται και λένε: εγώ πόσους  έβγαλα εγώ; Τόσους έβγαλα στο τάδε κόμμα, τόσους στο τάδε κόμμα, τόσους στο τάδε κόμμα. Εσύ πόσους έβγαλες; Τόσους εκεί, τόσους εκεί, τόσους εκεί.
                        Αυτή είναι η Ελληνική Βουλή. Που εκλέγεται με τις πινακίδες, τις διαφημίσεις και τα ρουσφέτια που λέγονται συμβασιούχοι. Αυτή είναι η μηχανή που εκλέγει μια Βουλή που δεν μας εκπροσωπεί, που δεν βγαίνει νόμιμα. Και αυτή δεν μπορεί να νομοθετεί. Δεν μπορεί ποτέ να νομοθετήσει μια Βουλή που εκλέγεται με παρανομίες.
                        Η Ελλάδα, τα τροχαία είναι «το Ιράκ της». Δηλαδή στο Ιράκ κερδίζουν ορισμένοι επιχειρηματίες, τους λέμε απατεώνες, δολοφόνοι είναι βασικά, κερδίζουν σκοτώνοντας τον κόσμο εν ψυχρώ, εδώ τους σκοτώνουν με άλλο τρόπο. Είναι το Ιράκ της Ελλάδας οι πινακίδες, όπως και ορισμένα άλλα θέματα. Γι’ αυτό έχουμε κι εδώ έναν εσωτερικό πόλεμο. Πρέπει να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε.
                        Να ξέρετε ότι μια μέρα, απ’ ό,τι είχαμε πληροφορηθεί, έναν δημοτικό σύμβουλο τον πλησίασαν άτομα και του έδωσαν ένα «τούβλο». Λέει: Τι είναι αυτό; -Από τις πινακίδες είναι, λέει, σας τα δίνουμε, τα έχουμε δώσει σε όλους. -Στον Εισαγγελέα, λέει αυτός. Και σηκώθηκαν και έφυγαν.
                        Δηλαδή μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Κανείς δεν δέχεται παρανομία χωρίς να το έχει εν γνώσει του και χωρίς ιδιοτέλεια. Ειδάλλως κάθε μέρα στο Δημοτικό Συμβούλιο του κάθε Δήμου, της κάθε Νομαρχίας, της κάθε Βουλής, θα σήκωνε το χέρι του και θα έλεγε: σήμερα, θέλω να κατέβουν σήμερα οι πινακίδες. Κι αν ο κύριος, πώς λέγεται; Κλαπάκης λέγεται; τάδε λέγεται; θέλει να τις κατεβάσει  αυτός, γιατί δεν τον αφήνετε; Γιατί δεν τον αφήνουν οι από πάνω του.
                        Τράκαρε ένα παιδί σε μια πινακίδα, σε ένα Δήμο. Τραυματίστηκε το παιδί λιγάκι, το αμάξι λίμπα. Έρχεται η εταιρεία και του λέει: Θα σου φτιάξουμε το αμάξι τζάμπα, θα σου δώσουμε λεφτά και θα σε διορίσουμε και στο Δήμο, σαν ανταμοιβή για να μην κάνεις τίποτα. Αυτή είναι η διαπλοκή, όπως τη λέμε, πλήρως.
                        Πήγε ένα πολιτικό πρόσωπο στα δικαστήρια μαζί με τους παθόντες. Που ζήτησαν από όλα τα κόμματα –όπως ζήτησαν εδώ- να έρθουν. Και λέει: Μπράβο, ήρθε το τάδε κόμμα μαζί μας, και μάλιστα της αριστεράς, ήρθε στο δικαστήριο. Και λέει: Όχι, μην πείτε κόμματα, εγώ ήρθα σαν πρόσωπο. Γιατί όλα τα κόμματα  τις πινακίδες…
                        Αυτή είναι η πραγματικότητα, έχουν (κλείσει) και τη Βουλή. Ξέρετε τι κάνανε; Μαζεύτηκαν έξω από τον Άρειο Πάγο βουλευτές και έβριζαν τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου γιατί είπε: φτάνει πια με τα ρουσφέτια. Είναι προϊόντα παρανομίας αυτή η Βουλή. Και την καταγγέλλω δημόσια από την Ένωση Συντακτών εδώ πέρα. Μια φορά μίλησα στο ράδιο, στο «EXTRA», του κ. Βρυώνη, ήταν ο δημοσιογράφος κ. Χίος, μίλησα 12:00 η ώρα το βράδυ. Μόλις τελείωσα τις κουβέντες απόλυσαν τον Χίο επιτόπου γιατί;…
(Αλλαγή κασέτας)
Π. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: … που αναβοσβήνει, ακόμη κι εγώ οδηγώντας την πινακίδα κοίταζα, δεν κοίταζα το δρόμο. Άρα όλοι από μία μέση εμπειρική δυνατότητα αντιλαμβάνονται αυτό που είπαν και οι αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας: Κύριοι, ξηλώστε τις.
                        Και μετά αρχίζει το μπαλάκι. Το ένα μπαλάκι είναι οι δήμοι. Οι δήμοι μπορούν να τις ξηλώσουν, αλλά ισχυρίζονται ότι δεν έχουν τα έσοδα για να το κάνουν. Το κράτος λέει: εμείς δεν έχουμε ευθύνη, πηγαίνετε στους δήμους. Η ιστορία του να ανατεθεί στο κράτος είναι πολύ σημαντική, αλλά υπάρχει και ο κίνδυνος να ανατεθεί, να αδρανήσει και να μην γίνει τίποτα. Δεν σημαίνει ότι ό,τι ανατεθεί στο κράτος, το κράτος θα προχωρήσει στην υλοποίηση. Το κράτος θα ισχυριστεί και αυτό τη γραφειοκρατική του δομή, τα πολλαπλά προβλήματα, την ακρίβεια, το οτιδήποτε και θα παραβεί το σημαντικό αυτό ζήτημα.
                        Άρα σήμερα τουλάχιστον η τοπική αυτοδιοίκηση έχει μία δυνατότητα. Μπορεί να εξασκήσει την αρμοδιότητά της και να εφαρμόσει αυτό που λέει ο νόμος. Τι λέει ο νόμος; Ό,τι βρίσκεται πάνω σε κοινόχρηστα, που ανήκουν στο δήμο, ξηλώνεται και πετιέται σαν σκουπίδι. Τα (τάσσει) στα απορρίμματα, αυτά δηλαδή που μαζεύουν τα απορριμματοφόρα. Ενδεχομένως να μην χρειάζεται μόνο ένα απορριμματοφόρο για να ξηλώσει μία πινακίδα, αλλά η διαδικασία είναι ακριβώς η ίδια.
                        Άρα πολλοί αναρωτιόνται περί του δόλου για να αποκρύψουν τη μόνη και σημαντική αλήθεια, αυτή που πολλές φορές την έχουμε πει –και τελειώνω με αυτό- και που λέχθηκε και σε ένα παλιό ελληνικό έργο όταν κάποιος ηθοποιός έπεφτε κάτω από το μαχαίρι και ρώτησε τον φίλο του: «γιατί το κάνεις αυτό;» Και η απάντηση ήταν απλή: «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη».
                        Σας ευχαριστώ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Σας ευχαριστούμε κι εμείς πολύ κύριε Αλεξανδρή.
                        Μαθαίνουμε από την κα Μπέη ότι έχει φωτιά στον Υμηττό και πρέπει να φύγει προφανώς γι’ αυτό το λόγο.
                        Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος θα ήθελε να τοποθετηθεί από τους παρόντες. Επίσης δεν ξέρω αν είναι ακόμα συνάδελφοι δημοσιογράφοι, εγώ βλέπω κάποιους στην αίθουσα. Θα πρότεινα να τους δώσουμε το λόγο αν θέλουν για κάποια ερώτηση. Επειδή ξέρω ότι στις εφημερίδες πρέπει να πάτε σχετικά νωρίς για να κλείσετε τα θέματα.
                        Ο κ. Φώσκολος έχει το λόγο.
Γ. ΦΩΣΚΟΛΟΣ: Οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας σύμφωνα με τις οποίες οι πινακίδες είναι παράνομες, ποιες είναι;
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι η 909 και η 910 του 2007. Έχω μία ιστοσελίδα, Γιάννη, την www.diadromi.com, σου την έχω δώσει.
Γ. ΦΩΣΚΟΛΟΣ: Τι λένε αυτές οι αποφάσεις;
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Οι αποφάσεις αυτές λένε το εξής απλό: Στην προσωπική μου περίπτωση στρέφονται για την αστική ευθύνη του Δημοσίου και του Δήμου Παπάγου. Η μεν 909 είναι για το Δημόσιο και η 910 είναι για το Δήμο Παπάγου, για την αστική τους ευθύνη σχετικά με το θάνατο του γιου μου.
                        Και οι αποφάσεις αυτές ερμηνεύουν ένα νόμο, τον 1604/1986 -τα λέω και στην ιστοσελίδα, άμα μπεις θα τις βρεις, θα τις βρεις και στην τηλεματική του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών- και λένε το εξής απλό στο άρθρο 4. Το οποίο άρθρο 4 -είναι 300 σελίδες αυτή η Διεθνής Συνθήκη του ΟΗΕ τις Βιέννης- το άρθρο 4 το ανέσυρα από τη ναφθαλίνη και αυτό.
                        Και επειδή είπε ο φίλος μου ο Τάσος Μαρκουίζος ότι εγώ χάνω τον έλεγχο, ελέγχω το χάσιμο του ελέγχου, με όλα τα μέσα. Ξέρετε γιατί; Γιατί τους τα έχω πάει όλα γραμμένα, το Συμβούλιο της Επικρατείας, τόνοι χαρτιού. Δεν ήθελα να αδικήσω κανέναν αγαπητέ μου Γιάννη. Και απαγγέλλω τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα απέξω. Με όλα τα μέσα. Την αγανάκτηση όλων σας εκφράζω εδώ πέρα και πρέπει από εδώ όταν φύγουμε να πάρουμε μέτρα.
                        Οι αποφάσεις λοιπόν του Συμβουλίου της Επικρατείας ερμηνεύουν αυτή τη Διεθνή Συνθήκη, της οποίας οι διατάξεις είναι υπέρτερης ισχύος, διότι έχουν πάρει το κύρος του κράτους λόγω της κυρώσεώς τους και υπερισχύουν κάθε άλλης αντίθετης διάταξης απλού νόμου, όπως είναι ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας κλπ.
Γ. ΦΩΣΚΟΛΟΣ: Και λένε ότι οι πινακίδες είναι παράνομες.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Οι πινακίδες, λένε ότι υπάρχουν κανόνες ενιαίοι, με ενιαία διεθνή χαρακτηριστικά, υπό την επίβλεψη του κράτους, τη διαρκή, την καθημερινή, την αδιάλειπτη, για την ασφάλεια των χρηστών των οδών, για την ασφάλεια όλων μας.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Γιάννη, για να σε βοηθήσω κι εγώ, υπάρχει η Διεθνής Σύμβαση για την οδική ασφάλεια και τη σήμανση, την οποία επικαλούνται οι αποφάσεις αυτές του Συμβουλίου της Επικρατείας και οι οποίες ορίζουν σαφώς ότι απαγορεύεται να τίθενται εμπόδια που αποσπούν την προσοχή των οδηγών στους δρόμους που έχουν μία συγκεκριμένη κυκλοφορία.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Στο συγκεκριμένο θέμα λέει: Όταν βάζουν διαφημιστικές πινακίδες στους κοινόχρηστους χώρους, στα πεζοδρόμια, στις νησίδες ασφαλείας και δη μεγάλων διαστάσεων, όπως είναι αυτές οι λεγόμενες PIZA ή όπως είναι αυτές οι διπλές, οι τεράστιες, αυτές έχουν σκοπό να αποσπάσουν την προσοχή μας και να την κατευθύνουν προς τα διαφημιζόμενα.
                        Αυτό είναι φονικό όπλο, αποσπά την προσοχή. Έτσι σκοτώθηκε ο γιος μου, έτσι σκοτώθηκαν οι άλλοι που σκοτώθηκαν, έτσι σκοτώθηκαν πριν από το γιο μου, και τώρα τα επιβεβαιώνει και ο Ρακιντζής, αλλά δεν ξέρω προς τα πού απευθύνεται ο Ρακιντζής. Σε αρμόδιους, σε ώτα μη ακουόντων; Το πρόβλημα είναι, εκτελείται ο νόμος;
                        Απαγορεύονται λοιπόν, εκατό τοις εκατό. Δεδομένου ότι οι διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας στο συγκεκριμένο θέμα, που δίνουν καταρχήν τη δυνατότητα στη διοίκηση να χορηγήσει άδειες τοποθετήσεως πινακίδων, δεν ισχύουν, διότι έχουν καταργηθεί ρητώς με το Νόμο 3212/2003 και με το Νόμο 2946/2001.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Εντάξει, να μην μπούμε σε νομολογία και κουράζουμε.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Βρέστε τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, τα λένε αυτά. Να μπούμε στη νομολογία.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Να ρωτήσω κάτι;
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Και βέβαια.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Εάν πάει ένας πολίτης και καταστρέψει μια παράνομη πινακίδα, θα έρθει η Αστυνομία να τον συλλάβει και ενδεχομένως να τον παραπέμψει. Ποιο νόμο έχει παραβιάσει;
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ : Τίποτα. Εγώ καλώ από την ιστοσελίδα μου να κατέβουμε κάτω, ο «όρκος του πολίτη», να πάμε να ξηλώνουμε πινακίδες.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Να δώσω το λόγο στον κύριο που τον έχει ζητήσει.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Το κομμάτι της Αττικής Οδού που περνάει μπροστά από το αεροδρόμιο, είναι γαζωμένο με διαφημιστικές αφίσες, οι οποίες δεν είναι στα όρια, είναι εκτός ορίων, είναι πολύ κοντά στο δρόμο. Έχετε δει ότι υπάρχει μία πινακίδα που λέει: ανώτατο όριο ταχύτητος 80 χιλιόμετρα.
                        Βγαίνοντας λοιπόν από το μεγάλο κομμάτι της Αττικής οδού, που ισχύουν οι νόμοι, μπαίνεις σε ένα κομμάτι που από 120 χιλιόμετρα σε κατεβάζει στα 80, το οποίο έχει οριοθετηθεί σαν μέρος του οδικού αστικού δικτύου, μόνο και μόνο για να μπορούν αυτοί οι κύριοι να βάζουν τις πινακίδες.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Είναι γνωστό κύριε. Συγγνώμη, και κάτι άλλο. Στο αεροδρόμιο, έχω πάει εκεί, υπάρχουν πινακίδες, θα πέσει κανένα αεροπλάνο καμιά ώρα από την επίδραση των διαφημίσεων. Δεν λέω παραμύθια, το έχω δει.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) Και πέρα από το θέμα των πινακίδων, (οι κυκλοφοριακοί όροι) στα σχολεία τι έχουν;
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Τα λέει ο Κανελλαΐδης στο λόγο του και θα κάνουμε μια πρόταση νόμου τώρα, σαν ψήφισμα, και θα το πάμε στη Βουλή.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Παρακαλώ, έχετε το λόγο.
Φ. ΜΑΛΑΚΟΣ (ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΑΣΟΚ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ): Δεν είναι η ώρα για ομιλίες. Λέγομαι Μαλακός Φώτης, είμαι ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Αμαρουσίου. Θέλω να πω πολύ απλά για την πόλη που γνωρίζω και για τις άλλες περιοχές που παρατηρώ.
                        Δεν υπάρχει πινακίδα σε αστικό χώρο που να είναι νόμιμη. Και άδειες να έχουν δοθεί, ο τρόπος τοποθέτησης είναι παράνομος. Σημαίνει αυτό ότι η κάθε δημοτική αρχή, και αν θέλετε ολόκληρο το Δημοτικό Συμβούλιο, το κάθε Δημοτικό Συμβούλιο, έχει αποκλειστικά την κύρια ευθύνη. Πολιτική βούληση δεν υπάρχει. Εξηγήθηκαν προηγουμένως διάφορα πράγματα, είναι θέμα συμφερόντων.
                        Εμείς σαν πολίτες και σαν φορείς της πόλης τι κάνουμε; Εγώ θα έλεγα, οι συνδυασμοί που είναι στο Δημοτικό Συμβούλιο και αυτοί που δεν είναι στο Δημοτικό Συμβούλιο, είναι ζωντανοί οργανισμοί με πολιτική και κοινωνική αναφορά (ένα), δεύτερον τα τοπικά κόμματα, οι φορείς, οι σύλλογοι γειτονιάς, η εκπαιδευτική κοινότητα και όλος ο οργανωμένος κοινωνικός, επαγγελματικός και πολιτικός χώρος να αναλάβουν δράση, σε μία συνεννόηση μεταξύ τους, μία πρωτοβουλία που μπορεί κατά τόπον να λειτουργήσει. Ποιος θα ξεκινήσει το πρώτο βήμα; Εμείς από πλευράς μας είμαστε διατεθειμένοι να το ξεκινήσουμε.
                        Θέλω να πω κάτι για το Μαρούσι. Παρότι ο δήμαρχος Αμαρουσίου βάζοντας πρώτα την κάμερα μπροστά για να φανεί στην τηλεόραση ότι ξηλώνει μια πινακίδα, μετά από λίγες μέρες, δυο μέτρα πιο κει, σε μια άλλη πινακίδα της ίδιας εταιρείας, πήρε άδεια; Είναι τοποθετημένη σωστά; Δεν είναι, δεν μπορεί να είναι, διότι δεν υπάρχει χώρος. Είναι σαφέστατα πράγματα, η νομοθεσία και ο κανονισμός τοποθέτησης είναι συγκεκριμένος.
                        Μηχανικός είμαι, έχω προσέξει, έχω μελετήσει, είναι όλα παράνομα. Δεν υπάρχει περίπτωση σε αστικό χώρο τόσο στενό, όπως είναι ιδιαίτερα οι Δήμοι του λεκανοπεδίου, να παρέχουν τέτοια τεχνική δυνατότητα. Άρα λοιπόν είναι θέμα πολιτικής βούλησης, που βλέπω ότι δεν υπάρχει, που στην ουσία είναι θέμα συμφερόντων, θέμα τσέπης.
                        Ευχαριστώ πολύ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Κι εμείς σας ευχαριστούμε.
                        Ο κ. Δημήτρης Τσατσαμπάς, Δημοτικός Σύμβουλος Χαϊδαρίου έχει το λόγο.
Δ. ΤΣΑΤΣΑΜΠΑΣ (ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ): Ο Τσατσαμπάς Δημήτρης είμαι, από το Χαϊδάρι. Θα ήθελα να καταθέσω την εμπειρία μου, γιατί διετέλεσα οχτώ χρόνια Αντιδήμαρχος και κάποια από αυτά είχα και την αρμοδιότητα αυτή των διαφημίσεων, αλλά και τώρα από πλευράς αντιπολίτευσης διάφορα ζητήματα τα οποία και εμένα προσωπικά και την παράταξή μας μάς κάνουν να τα βλέπουμε από μια διαφορετική πλευρά.
                        Πρώτα θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα, μια υποψία στο φίλο μου τον Μάριο. Μόλις είδα ας πούμε την εκδήλωση τη σημερινή, λέω μέσα μου: Μήπως τελικά η ΕΣΗΕΑ διεκδικεί ένα κομμάτι πίτας της διαφήμισης και η προσπάθεια αυτή που κάνει είναι για να πάρει το κομμάτι αυτό της υπαίθριας διαφήμισης σε σχέση με το οικονομικό μέρος για λογαριασμό της;
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Όχι, σε καμία περίπτωση.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Όχι – όχι, εγώ είμαι και δημοσιογράφος και δικηγόρος …
Δ. ΤΣΑΤΣΑΜΠΑΣ: Δεν διαφωνώ, λέω μια απλή υποψία που πέρασε. Γι’ αυτό το διατυπώνω, για να διαψευστώ, δεν το λέω για κανέναν άλλο λόγο.
                        Τώρα, σε σχέση με το θέμα της εμπειρίας μου. Όταν ήρθαμε στη διοίκηση του Δήμου πριν περίπου δέκα χρόνια, ήρθαμε ορμητικά και για το θέμα της διαφήμισης. Πολλά τα προβλήματα, αισθητικά, λειτουργικά, θέματα ασφάλειας κλπ. Ήμασταν καθαροί, δεν είχαμε καμία δέσμευση, δεν είχαμε καμία υποχρέωση, ξεκινήσαμε λοιπόν με την κατεδάφιση κάποιων πινακίδων. Και βέβαια έτρεξαν οι εταιρείες (ALMA, MASTER), τα ξέρετε, για να διαπραγματευτούν μαζί μας.
                        Και πρέπει να πούμε: δυστυχώς την πατήσαμε. Και «δυστυχώς την πατήσαμε» το λέω με την έννοια ότι πράγματι καταφέραμε να διπλασιάσουμε και να τριπλασιάσουμε τα έσοδα και παρασυρθήκαμε από αυτό το στοιχείο και βέβαια τότε, μέσα από αυτή τη δυνατότητα εξασφάλισης εσόδων, που όπως είπα πριν παρασυρθήκαμε, δεν προχωρήσαμε σε αυτό το οποίο είχαμε σχεδιάσει, σε αυτό το οποίο θέλαμε να γίνει, ακριβώς λόγω των εσόδων που προέκυψαν.
                        Και που βέβαια δεν ήταν η λογική μας «έσοδα για τα έσοδα», υπήρχαν ανάγκες, υπήρχαν προβλήματα οικονομικά, τα οποία μας παρέσυραν σε αυτή την απόφαση και δυστυχώς δεν προχωρήσαμε και δεν ολοκληρώσαμε το σχεδιασμό μας που ήταν να αποξηλώσουμε όλων των ειδών τις διαφημιστικές πινακίδες στην πόλη.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Συγγνώμη, αν στα πάρκα του Δήμου, που επίσης είναι της διαχείρισης του Δήμου, φυτεύατε μαριχουάνα -η οποία κι αυτή είναι παράνομη, όπως οι πινακίδες- θα τα δεκαπλασιάζατε τα έσοδά σας.
Δ. ΤΣΑΤΣΑΜΠΑΣ: Κοιτάξτε τώρα, αν θέλετε να εντυπωσιάσετε ας πούμε με υπερβολές… Εγώ ήρθα εδώ να πω την αλήθεια, γιατί νομίζω ότι λέγοντας την αλήθεια μπορούμε να οδηγηθούμε σε κάποιες πράξεις στο μέλλον οι οποίες να φέρουν και αποτέλεσμα. Και μάλιστα…
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Θα μου επιτρέψετε κύριε Τσατσαμπά; Ενδεχομένως έχετε δίκιο σε αυτή την οπτική, αλλά καλό θα ήταν να ξέρετε ότι όλοι οι Δήμοι ακριβώς με αυτό το σκεπτικό προχωρούν, ότι η διαφήμιση φέρνει έσοδα. Και το επιχείρημα που έχω ακούσει και εγώ κάνοντας το ρεπορτάζ από Δημάρχους είναι ότι: εγώ δεν έχω να πληρώσω τα λεφτά στον παιδικό σταθμό στους εργαζομένους και από εκεί έχω ένα συγκεκριμένο έσοδο.
                        Ας βλέπουμε ότι υπάρχει μια πραγματική κατάσταση και επί αυτής της κατάστασης πάμε να μιλήσουμε. Κανείς δεν θα βάλει μαριχουάνα προφανώς, αλλά διαφημίζεις βάζουν όλοι.
Δ. ΤΣΑΤΣΑΜΠΑΣ: Δεν το είπα για δικαιολογία, το είπα για αυτοκριτική.
                        Τέλος, να μπω απευθείας στην πρόταση, αν και ήθελα να πω δυο λόγια και από την εμπειρία μου ως αντιπολίτευση. Η πρότασή μας βγαίνει από αυτό. Εγώ θα ήθελα, είτε από τον ημερήσιο τύπο είτε από όποιους άλλους αρμόδιους φορείς υπάρχουν, να βοηθήσουν –και πλησιάζω στην πρόταση που έκανε προηγουμένως εδώ ο σύντροφος- να βοηθήσουν κυρίως τους αντιπολιτευτικούς χώρους και τις αντιπολιτευτικές παρατάξεις, γιατί οι διοικήσεις όπως είπα παρασύρονται από αυτή την αδυναμία, να βοηθήσουν με συγκεκριμένο υλικό.
                        Ποιο είναι αυτό: Είναι κάποιες φόρμες πολιτικές που μπορεί να υπάρξουν για να ενημερωθούν ώστε να είναι έτοιμοι μέσα στην πολιτική αντιπαράθεση που γίνεται στα Δημοτικά Συμβούλια και όπου αλλού, και είναι και κάποιες φόρμες νομικές που τις χρειάζονται προκειμένου να πάρουν πρωτοβουλίες προς όλες τις κατευθύνσεις, πέρα από τις πολιτικές ενέργειες στο μαζικό χώρο, αλλά αν θέλετε στην περιφέρεια, στο κράτος, στις αρμόδιες υπηρεσίες που λειτουργούν, να προσφύγουν ώστε να υπάρξουν αποτελέσματα.
                        Λέω λοιπόν να βοηθηθούν από όποιους έχουν τη δύναμη, τη νομική, την πολιτική, οι αντίστοιχοι πολιτικοί χώροι, αντιπολιτευτικοί κυρίως, ώστε να φέρουν τα αποτελέσματα πιο γρήγορα. Ευχαριστώ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ευχαριστούμε πολύ κι εμείς.
                        Υπάρχει κάτι άλλο;
Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα μπορούσα να κάνω μια παρέμβαση;
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Και βέβαια θα μπορούσατε, ελάτε. Αν θέλετε όσο γίνεται πιο σύντομα, γιατί βλέπετε και η αίθουσα έχει αδειάσει.
                        Θα κλείσουμε με το ψήφισμα το οποίο θα κατατεθεί από αυτή την ημερίδα προς τα κόμματα της Βουλής, και το οποίο πρέπει να διαβαστεί για να μην υπάρχει κάποια αντίρρηση.
Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ): Καλησπέρα σας. Λέγομαι Γιάννης Πουλόπουλος, Αντιδήμαρχος από το Μαρούσι.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Το Μαρούσι να παρατηρήσω ότι έχει πολύ μεγάλη παρουσία σήμερα εδώ και δείχνει ότι…
Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Και βέβαια. Μας ενδιαφέρει άμεσα αυτό το πράγμα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ίσως είναι και από τους πιο εμπορικούς Δήμους και από τους Δήμους με το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Και τα δύο ισχύουν αυτά που λέτε.
                        Εγώ καταρχάς θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τους οργανωτές αυτής της εκδήλωσης σήμερα. Ήταν μια εκδήλωση που πραγματικά οι ομιλητές μας προβλημάτισαν σε όλους τους τομείς. Ακούστηκαν πάρα πολλά πράγματα. Από αυτά που ανέφερε ο κ. Τσιώκος-Πλαπούτας, τα γεγονότα, που τα είδαμε και σε διαφάνειες, το τι έχει συμβεί, πόσα παιδιά έχουν χαθεί.
                        Δεν συζητώ το τι σημαίνει να χαθεί ανθρώπινη ζωή και ειδικά παιδιού, αυτά είναι δεδομένα, δεν τα συζητάμε, τα θεωρούμε ότι είναι αυτονόητα, ότι δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα και ότι θα πρέπει να δοθούν λύσεις. Έχω μιλήσει ατέλειωτες ώρες με τον Μανώλη Σταυρουλάκη στο Μαρούσι για όλα αυτά τα πράγματα και προσπαθούμε να βρούμε λύσεις.
                        Θα σταθώ σε ένα σημείο όμως, στην αδυναμία που υπάρχει από ένα σημείο και μετά και που θέλει νομοθετική ρύθμιση. Και που θα έπρεπε οι κύριοι των κομμάτων να είναι εδώ αυτή τη στιγμή. Και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, γιατί είναι τα κόμματα που μπορούν να επιβάλουν την άποψή τους στο Κοινοβούλιο.
                        Θα με βοηθήσει ο κ. Τσιώκος-Πλαπούτας που είναι νομικός.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Δεσμεύτηκαν να την επιβάλλουν, δεσμεύτηκαν.
Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Να το δούμε, μακάρι. Αλλά με ποιον τρόπο; Κύριε Τσιώκο-Πλαπούτα θα σας μεταφέρω προσωπική άποψη με το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στο Μαρούσι. Με ποιο τρόπο θα επιβληθεί αυτό;
                        Υπάρχει νομοθεσία που λέει: παράνομη πινακίδα, την ξηλώνεις, πράγματι. Πηγαίνεις με ένα συνεργείο και ξηλώνεις μία, δύο, όσες μπορείς. Αυτές καταστρέφονται. Μετά από μία εβδομάδα στο ίδιο σημείο υπάρχει άλλη πινακίδα. Για την πρώτη πινακίδα έχεις επιβάλει πρόστιμο. Και μάλιστα στο Μαρούσι –χωρίς αυτό να σημαίνει τίποτα- επιβάλλουμε και το ανώτερο, 29.800, κοντά στις 30.000. Σιγά μην ιδρώνουν τα αφτιά των εταιρειών αυτών, έτσι; τα έχουν βγάλει εκατονταπλάσια αυτά τα λεφτά. Τα πληρώνουν, δεν τους ενδιαφέρει. Την ξαναβάζουν την πινακίδα. Πας, την ξαναξηλώνεις. Πρόστιμο πάλι. Την ξαναβάζουν μετά από μια βδομάδα, την ξαναξηλώνεις, πρόστιμο.
                        Κύριοι, εδώ υπάρχει ένα νομικό κενό. Δεν μπορεί κάτι που το θεωρούμε -και είναι επικίνδυνο- για τους οδηγούς, είτε είναι παιδιά ή όχι…
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Κύριε Πουλόπουλε, έχει λυθεί το πρόβλημα. Θα σας πω πώς.
Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Λοιπόν, η άποψη η δική μου, θα πρέπει να νομοθετηθεί πολύ σφιχτά η εν συνεχεία διαδικασία. Μία φορά έβαλες, την αφαίρεσα; Τη δεύτερη να υπάρχει ποινικό –δεν είμαι νομικός- δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να υπάρχει ώστε αυτός ο κύριος να μπορεί στο ίδιο σημείο ή σε άλλο να τοποθετεί άλλη πινακίδα. Έχουμε το φαινόμενο να βγάζουμε πέντε πινακίδες και η ίδια εταιρεία μετά από δέκα με δεκαπέντε μέρες να έχει βάλει τις 5 και άλλες 5 επιπλέον ακόμα.
                        Ευχαριστώ, αυτά είχα να πω και ελπίζω ότι η σημερινή συνάντηση θα έχει κάποιο αποτέλεσμα. Από την πλευρά τη δική μας, από το Μαρούσι, σε αυτό τον τομέα θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Ευχαριστώ πολύ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Σας ευχαριστούμε κι εμείς κύριε Πουλόπουλε.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Από το Δήμο της Αγίας Βαρβάρας, η κα Ειρήνη Ανδρουλάκη.
ΕΙΡ. ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ (ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ): Δεν θα σας κουράσω, λόγω της προχωρημένης ώρας, και είστε όλοι κουρασμένοι. Απλά ήθελα να ευχαριστήσω αυτούς που δημιούργησαν αυτή την ημερίδα, που είναι μια αλλιώτικη ημερίδα απ’ όλες τις άλλες που έχουμε παρακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια που βρισκόμαστε στη δημοτική αρχή. Είμαι η κα Ειρήνη Ανδρουλάκη, είμαι δημοτική σύμβουλος από το Δήμο Αγίας Βαρβάρας.
                        Θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφερθώ κι εγώ για το Δήμο μας και για τον δήμαρχό μας, που είναι πολύ δυναμικός, ο κ. Λάμπρος Μίχος, ο οποίος είναι και πρόεδρος στον ΑΣΔΑ (Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας). Είναι ένα άτομο που είναι πολύ δραστήριο. Συγχωρήστε με τώρα, μην νομίζετε ότι κάνω…, αλλά εμείς θέλω να καταθέσω ότι είχαμε πάρει απόφαση πριν κάποια χρόνια, στην αρχή ακόμη της δημοτικής μας αρχής, και έχουμε ξηλώσει όλες τις πινακίδες από την πόλη μας.
                        Δεν υπολόγιζε ο δήμαρχός μας ούτε πολιτικό κόστος ούτε τίποτα περισσότερο απ’ όλα αυτά που ειπώθηκαν προηγουμένως. Ξηλώσαμε τις πινακίδες και ούτε επιτρέπουμε σε κανέναν. Ούτε σε μπαλκόνια σχεδόν δεν υπάρχουν δηλαδή διαφημιστικές πινακίδες, πόσο μάλλον στα πεζοδρόμια.
                        Να ’στε καλά, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, εσείς που έχετε άτομα χάσει στα τροχαία με τις πινακίδες. Θέλω να σας πω ότι η Παναγιά να σας δίνει κουράγιο, συνεχίστε τον αγώνα, εμείς θα είμαστε κοντά σας και ό,τι χρειαστείτε θα είμαστε παρόντες, όπως και σήμερα.
                        Σας ευχαριστώ πολύ, να ’στε καλά.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ευχαριστούμε κι εμείς κα Ανδρουλάκη.
                        Σας ευχαριστούμε όλους για την παρουσία σας εδώ.
                        Να κλείσουμε με το ψήφισμα της ημερίδας αυτής, το οποίο πρέπει να διαβαστεί και για λόγους καταγραφής στα πρακτικά.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Μία κουβέντα θέλω να πω στον κ. Γιάννη Πουλόπουλο, Αντιδήμαρχο του Αμαρουσίου. Κύριε Πουλόπουλε, αυτό είναι ψευδοπρόβλημα, στο Γαλάτσι ξηλώθηκαν οι πινακίδες, έστω και κατόπιν ενεργειών δικών μας. Και να πείτε στον Πατούλη ότι δεν έχει καμία δικαιολογία, είχε υποσχεθεί και στον Δικηγορικό Σύλλογο στις 9 Μαΐου και παντού αλλού.
Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Συγγνώμη κύριε Πουλόπουλε. Δεν είναι πρόβλημα, είναι πρόσχημα του πρόβλημα του νομικού πλαισίου. Είναι οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, είναι η εγκύκλιος του Νάκου και παίζονται παιχνίδια, δολοφονικά παιχνίδια. Μπορεί να τις ξηλώσει αύριο κιόλας ο κ. Πατούλης και είναι έκθετος.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) Ξηλώνονται και …
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Ωραία, φρουρήστε το Δήμο με τη Δημοτική Αστυνομία, να βρείτε αυτούς, τους γνωστούς άγνωστους, που πάνε και τις ξανατοποθετούν, στα πλαίσια μίας μαφίας. Είναι γνωστοί αυτοί που πάνε.
                        Επιτρέψτε μου να σας διαβάσω το ψήφισμα, πρέπει να αναγνωστεί για τα πρακτικά. Να διαβαστεί το ψήφισμα, να γραφεί στα πρακτικά και θα πάμε να το επιδώσουμε τώρα στη Βουλή. Σας παρακαλώ μείνετε εδώ, να πάμε όλοι να το επιδώσουμε στον πρόεδρο της Βουλής, στον πρωθυπουργό και στα κόμματα.
ΨΗΦΙΣΜΑ
                        «Πρόταση για δημιουργία Ενιαίου Φορέα Οδικής Ασφάλειας.
                        Η εγκληματική επιχειρηματική δραστηριότητα δυο-τριών ομίλων υπαίθριας διαφήμισης, όπως αυτή περιγράφηκε στη σημερινή εκδήλωση, επέσυρε και επισύρει  την αγανάκτηση και την οργή όλων μας, ακόμα και του Προέδρου της Δημοκρατίας, υπό την αιγίδα  του οποίου στις 3 Ιουνίου 2008 στην Παλιά Βουλή, το Εθνικό Μετσόβιο  Πολυτεχνείο δια του καθηγητού κ. Γεωργίου Κανελλαΐδη, απεφάνθη και κατέληξε σε επιστημονικά συμπεράσματα και προτάσεις για την άμεση αντιμετώπιση της γενοκτονίας της ασφάλτου.
                        Τα συμπεράσματα αυτά καταθέτουμε και πάλι υπό τη μορφή ψηφίσματος προς την κυβέρνηση, τον πρόεδρο της Βουλής, τα κόμματα και όλους τους αρμόδιους φορείς καλώντας τους να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
                        Κεντρικό  επιστημονικό συμπέρασμα, όπως διατυπώνεται και στην έκθεση του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου είναι πως: «Αποτελεί άμεση ανάγκη και θέμα τιμής για την Ελληνική Πολιτεία η απομάκρυνση των επικίνδυνων διαφημιστικών πινακίδων που η παράνομη τοποθέτησή τους έχει στοιχίσει την ζωή πολλών συνανθρώπων μας», καθώς:
– Η οδική ασφάλεια είναι επιστήμη για να μην σκοτώνεται και να μην τραυματίζεται κανένας στο οδικό δίκτυο της χώρας.
– Δεν είναι αποδεκτό σήμερα να σημειώνονται θάνατοι ή σοβαροί τραυματισμοί στην οδική κυκλοφορία.
– Η κύρια ευθύνη για την βελτίωση της οδικής κυκλοφορίας ανήκει στους αρμόδιους για τον σχεδιασμό και την λειτουργία της οδικής υποδομής, δηλαδή στην οργανωμένη σύγχρονη πολιτεία.
                        Επομένως η εφαρμογή δράσεων Οδικής Ασφάλειας αποβλέπει στη δέσμευση της πολιτείας για την επίτευξη των στόχων, στην εφαρμογή ολοκληρωμένης πολιτικής, στον αποτελεσματικό συντονισμό όλων των δράσεων, στη διαχρονικότητα των προσπαθειών, στην επαρκή και διαρκή χρηματοδότηση, στην παρακολούθηση και αξιολόγηση των δράσεων, στη συναίνεση της κοινωνίας.
                        Διότι μέχρι τώρα στην Ελλάδα δεν έχει γίνει κατανοητό ότι η οδική ασφάλεια είναι επιστήμη, δεν έχει δοθεί προτεραιότητα στην αντιμετώπιση των οδικών ατυχημάτων από την πολιτεία και την κοινωνία, ανάλογη με τις σοβαρές απώλειες σε νεκρούς και τραυματίες, δεν έχει γίνει κατανοητό πόσο κρίσιμος είναι ο ρόλος των μαζικών μέσων ενημερώσεως και πόσο σημαντική είναι η διαρκής παρακολούθηση και συντήρηση του οδικού δικτύου από την πολιτεία.
                        Για τα παραπάνω επιβάλλεται:
– Η εκδήλωση ισχυρής πολιτικής βούλησης στο ανώτατο πολιτειακό και πολιτικό επίπεδο.
– Η δέσμευση και η ενεργός συμμετοχή όλων των αρμόδιων φορέων.
– Η ανάπτυξη της αίσθησης του επείγοντος.
-Η συντονισμένη και διαχρονική εφαρμογή, παρακολούθηση και αξιολόγηση των ανύπαρκτων μέχρι τώρα δράσεων οδικής ασφάλειας.
– Η ευαισθητοποίηση και συναίνεση των πολιτών, στην οποία ευαισθητοποίηση και συναίνεση  οφείλεται η σημερινή μας εκδήλωση, η οποία πρέπει να αποτελέσει την αρχή του τέλους της γενοκτονίας της ασφάλτου.
– Η ασφάλεια όλων μας στο οδικό δίκτυο της Ελλάδας είναι η υπέρτερη και η κυρίαρχη αξία, όπως προστατεύεται από το Σύνταγμα και τους νόμους, από το διεθνές και το κοινοτικό δίκαιο. Και είμαστε αποφασισμένοι όλοι εμείς και όλος ο πληθυσμός της χώρας, την ασφάλεια αυτή να την εξασφαλίσουμε και να την επιβάλουμε με όλα τα μέσα, όπως προβλέπει το Σύνταγμα.
                        Επαναπροτείνουμε δε στην κυβέρνηση  το παρακάτω σχέδιο νόμου, το οποίο πρέπει να ψηφιστεί ομόφωνα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, και να εφαρμοστεί αμέσως, αυτό ή άλλο παρόμοιο, προκειμένου να τεθεί τέρμα στη γενοκτονία της ασφάλτου».
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Μη διαβάσουμε όλο το σχέδιο νόμου.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Το σχέδιο νόμου λέει περίπου τα ίδια πράγματα και προτείνεται αυτό μαζί με όλο το ψήφισμα. Το σχέδιο νόμου δεν χρειάζεται να σας το διαβάσουμε, το έχουμε.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Προβλέπει τη δημιουργία ενιαίου φορέα.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Ενιαίου φορέα οδικής ασφάλειας, που θα παρακολουθεί επί 24ώρου βάσεως το πρόβλημα της οδικής ασφάλειας, της ασφάλειας όλων μας.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Πριν από ένα λεπτό με πήρε ο κ. (Σταθάκης) τηλέφωνο και μου λέει ότι δεν ήρθε γιατί είναι στη Βουλή και είχαν αυτό ακριβώς το θέμα σήμερα για συζήτηση, στις 12:00 η ώρα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Το μάθαμε και από τον κ. Κεγκέρογλου, που έστειλε σχετική επιστολή, συζητείται η θέσπιση Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας. Οπότε καταλαβαίνετε ότι το ψήφισμά μας…
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Κύριε Δημοτικέ Σύμβουλε Χαϊδαρίου καθίστε να πάμε στη Βουλή μαζί.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) … να οδηγήσουν σε ένα κοινό αποτέλεσμα.
Θ. ΤΣΙΩΚΟΣ – ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: Θα πάμε τώρα να το επιδώσουμε όλοι μαζί. Όσοι μπορείτε, σας παρακαλώ πολύ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την παρουσία σας εδώ.
                        Ελπίζουμε ότι η ιστορία αυτή θα έχει και συνέχεια και ότι από αυτή την ημερίδα αυτή θα βγουν πολύ συγκεκριμένα συμπεράσματα… Σας ευχαριστούμε πολύ και πάλι.